سورهٔ عادیات آیه ۶

همانا انسان بر پروردگارش البتّه بسیار ناسپاس است {کنود کافر نعم و کافر و لوّام (ملامت کننده) بر پروردگارش تعالی، و بخیل، و عاصی، و کسی که خودش می‌‌خورد و لکن او دیگران را منع می‌‌کند و بنده‌‌اش را می‌‌زند است}

همانا انسان بر پروردگارش البتّه بسیار ناسپاس است

(قسم به اسبان این مجاهدان دین خدا) که انسان نسبت به پروردگارش کافر نعمت و ناسپاس است.