سورهٔ قریش

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۴
نام‌های سوره:
قریش، لإیلاف قریش
تفسیر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم


جزء ۳۰
سوره قریش
حزب ۱۲۰

١ لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ

برای الفت دادن قریش

- ترجمه سلطانی

برای الفت دادن قریش

- ترجمه راستین

(خدا با اصحاب فیل چنین کرد) برای آنکه قریش (خداشناس شوند و) با هم انس و الفت گیرند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢ إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّيْفِ

الفتشان به سفر در زمستان و تابستان

- ترجمه سلطانی

الفتشان به سفر در زمستان و تابستان

- ترجمه راستین

الفتی که در سفرهای زمستان و تابستان آنان ثابت و بر قرار بماند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣ فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ

[برای اینکه خداوند قریش را به پادشاهان نواحی مثل ملک فارس و شام و حبشه و یمن بواسطهٔ اهل مکّه بودن آنها و صاحبان بیت الله دارندهٔ الفت قرار داد] پس باید پروردگار این خانه را بندگی کنند

- ترجمه سلطانی

پس باید پروردگار این خانه را بندگی کنند

- ترجمه راستین

پس (به شکرانه این دوستی) باید یگانه خدای این خانه (کعبه) را پرستند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤ الَّذِي أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ

که آنها را اطعام کرد از گرسنگی [خارج کرد] و آنان را از خوف ایمن نمود.

- ترجمه سلطانی

که آنها را اطعام کرد از گرسنگی (خارج کرد) و آنان را از خوف ایمن نمود.

- ترجمه راستین

همان خدایی که به آنها هنگام گرسنگی طعام داد و از ترس و خطراتشان ایمن ساخت.

- ترجمه الهی قمشه‌ای