سورهٔ یونس
یونس
٨١ فَلَمَّا أَلْقَوْا قَالَ مُوسَى مَا جِئْتُم بِهِ السِّحْرُ إِنَّ اللَّهَ سَيُبْطِلُهُ إِنَّ اللَّهَ لَا يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ
پس چون افکندند موسی گفت: آنچه که آن را به عنوان سحر آوردهاید [آنچه که من آن را آورده‌‌ام الهیّ است و آنچه که شما آن را آوردهاید بشری است، مبنیّ بر اعمال دقیقهٔ خفیّه یا شیطانی مبنیّ بر تمزیج (امتزاج کردن) قوای زمینی با ارواح سِفلیّه] همانا خداوند بزودی آن را باطل خواهد کرد همانا خداوند عمل مفسدان را اصلاح نمیکند
- ترجمه سلطانیپس چون افکندند موسی گفت: آنچه که آن را به عنوان سحر آوردهاید همانا خداوند بزودی آن را باطل خواهد کرد همانا خداوند عمل مفسدان را اصلاح نمیکند
- ترجمه راستینآنگاه که ساحران بساط جادو انداختند، موسی گفت: خدا البته سحر شما را باطل خواهد کرد، که خدا هرگز عمل مفسدان را اصلاح نکند.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٨٢ وَيُحِقُّ اللَّهُ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ
و خداوند حقّ را با کلمات [تکوینی] خود [از آیات و معجزات و مخصوصاً با کلمات تامّ از انبیاء و اوصیاء] محقّق مینماید و اگرچه مجرمان اکراه بدارند
- ترجمه سلطانیو خداوند حقّ را با کلمات خود محقّق مینماید و اگرچه مجرمان اکراه بدارند
- ترجمه راستینو خدا به (آیات و) کلمات خود حق را تا ابد پایدار گرداند هر چند بدکاران عالم راضی نباشند.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٨٣ فَمَا آمَنَ لِـمُوسَى إِلَّا ذُرِّيَّةٌ مِّن قَوْمِهِ عَلَى خَوْفٍ مِّن فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِمْ أَن يَفْتِنَهُمْ وَإِنَّ فِرْعَوْنَ لَعَالٍ فِي الْأَرْضِ وَإِنَّهُ لَـمِنَ الْمُسْرِفِينَ
و بر ترس از فرعون و سران آنها که مبادا آنها را در فتنه (سختی، عذاب) اندازد جز فرزندانی از قوم او [یعنی جمع قلیلی از جوانان قوم موسی] به موسی ایمان نیاوردند و همانا فرعون در زمین البتّه چیره (غالب، قاهر) بود و همانا او البتّه از اسراف کنندگان بود
- ترجمه سلطانیو بر ترس از فرعون و سران آنها که مبادا آنها را در فتنه (سختی، عذاب) اندازد جز فرزندانی از قوم او به موسی ایمان نیاوردند و همانا فرعون در زمین البتّه چیره بود و همانا او البتّه از اسراف کنندگان بود
- ترجمه راستینپس کسی به موسی ایمان نیاورد جز قبیله او آن هم با حال خوف و تقیه از فرعون و مهتران اتباعش که مبادا فرعون در صدد فتنه و قتلشان برآید که فرعون در سرزمین مصر بسیار علوّ و سرکشی داشت و سخت متعدّی و ستمکار بود.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٨٤ وَقَالَ مُوسَى يَاقَوْمِ إِن كُنتُمْ آمَنتُم بِاللَّهِ فَعَلَيْهِ تَوَكَّلُوا إِن كُنتُم مُّسْلِمِينَ
و موسی [بعد از آنکه تعذیب فرعون را بر کسی که به او ایمان آورد و اضطراب آنها را از خوف او دید به جهت تسلیت بر آنها و تقویت قلوب آنها با توکّل بر قادر قویّ] گفت ای قوم من، اگر به خداوند ایمان آوردهاید پس بر او توکّل کنید اگر مسلمان (منقاد، فرمانبردار) میباشید
- ترجمه سلطانیو موسی گفت ای قوم من، اگر به خداوند ایمان آوردهاید پس بر او توکّل کنید اگر مسلمان میباشید
- ترجمه راستینو موسی گفت که ای قوم من، شما اگر به حقیقت ایمان به خدا آورده و اگر به راستی تسلیم فرمان او هستید بر او توکل کنید.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٨٥ فَقَالُوا عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنَا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلْقَوْمِ الظَّالِـمِينَ
پس گفتند بر خداوند توکّل کردیم [در حالی که گویندگانی متضرّع بودند گفتند: ای] پروردگار ما، ما را [سبب] فتنه [و شقاء (سختی و بدبختی)] برای [این] قوم ستمکار قرار مده
- ترجمه سلطانیپس گفتند بر خداوند توکّل کردیم (ای) پروردگار ما، ما را (سبب) فتنه برای (این) قوم ستمکار قرار مده
- ترجمه راستینپیروان موسی نیز همه گفتند: ما بر خدا توکل کردیم، بار الها ما را دستخوش فتنه اشرار و قوم ستمکار مگردان.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٨٧ وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى وَأَخِيهِ أَن تَبَوَّآ لِقَوْمِكُمَا بِمِصْرَ بُيُوتًا وَاجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ
و به موسی و برادرش وحی کردیم که در مصر خانههایی را برای قوم خود آماده کنید و خانههایتان را [بناء شده برای عبادت] به عنوان قبله قرار دهید و [در آن یا به سوی آن] نماز بپا دارید و به مؤمنین [به اجابت دعاء آنها و نجات آنها و وراثت آنها بر ملک مصر در دنیا و جنّت در آخرت] بشارت بده
- ترجمه سلطانیو به موسی و برادرش وحی کردیم که در مصر خانههایی را برای قوم خود آماده کنید و خانههایتان را به عنوان قبله قرار دهید و نماز بپا دارید و به مؤمنین بشارت بده
- ترجمه راستینو به موسی و برادرش (هارون) وحی کردیم که شما برای پیروانتان در شهر مصر منزل گیرید و (اکنون که از بیم فرعونیان به مساجد نتوانید رفت) ، خانههایتان را قبله و معبد خود قرار دهید و نماز به پا دارید و (تو هم ای رسول) مؤمنان را (به فتح در دنیا و بهشت در آخرت) بشارت ده.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٨٨ وَقَالَ مُوسَى رَبَّنَا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَمَلَأَهُ زِينَةً وَأَمْوَالًا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا رَبَّنَا لِيُضِلُّوا عَن سَبِيلِكَ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلَى أَمْوَالِهِمْ وَاشْدُدْ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُوا حَتَّى يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ
و موسی [بطور متبتّل (بریده از ماسوی) در حالی که داعی بر فرعون و قوم او بود به خداوند] گفت: [ای] پروردگار ما، همانا تو به فرعون و سرانش در زندگانی دنیا [از زیور و ملابس و مساکن و اثاث آنها و مراکب] زینت و [از طلا و نقره و ضیاع (دارایی) و اسب و قاطر و گوسفند و شتر] اموال دادی، [ای] پروردگار ما، تا [مردم را با گرایانیدن نظر آنها به اعراض فانیه و اتّباع از کسانی که آنها را در دست او یافته‌‌اند] از راه تو گمراه کنند، [ای] پروردگار ما، اموالشان را نابود کن [تا با آنها به مردم فتنه ننمایند] و [ریسمان‌‌های قساوت را] بر قلوب آنها سخت (محکم) بربند که [اینان] ایمان نمیآورند تا آنکه [هنگام احتضار] آن عذاب دردناک را ببینند
- ترجمه سلطانیو موسی گفت (ای) پروردگار ما، همانا تو به فرعون و سرانش در زندگانی دنیا زینت و اموال دادی، (ای) پروردگار ما، تا گمراه کنند از راه تو، (ای) پروردگار ما، اموالشان را نابود کن و بر قلوب آنها سخت بربند که (اینان) ایمان نمیآورند تا آنکه آن عذاب دردناک را ببینند
- ترجمه راستینو موسی عرض کرد: بار الها تو به فرعون و فرعونیان در حیات دنیا ملک و اموال و زیورهای بسیار بخشیدی که-پروردگارا-بدین وسیله بندگان را از راه تو گمراه کنند، بار خدایا، اموال آنها را نابود گردان و دلهایشان را سخت بربند که ایمان نیاورند تا هنگامی که عذاب دردناک را مشاهده کنند.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٨٩ قَالَ قَدْ أُجِيبَت دَّعْوَتُكُمَا فَاسْتَقِيمَا وَلَا تَتَّبِعَانِّ سَبِيلَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ
[خداوند] گفت: خواستهٔ شما دو [نفر] اجابت شد پس [شما دو نفر در آنچه از دعوت کردن بر آن هستید] استقامت بورزید و [شما دو تن] از راه کسانی که نمیدانند [از عدم ثبات بر امر] تبعیّت مکنید
- ترجمه سلطانی(خداوند) گفت: خواستهٔ شما دو (نفر) اجابت شد پس (شما دو نفر) استقامت بورزید و (شما دو تن) از راه کسانی که نمیدانند تبعیّت مکنید
- ترجمه راستینخدا فرمود: دعای شما مستجاب شد، پس هر دو استوار و پا برجا باشید و از راه مردم جاهل پیروی مکنید.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٩٠ وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَجُنُودُهُ بَغْيًا وَعَدْوًا حَتَّى إِذَا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قَالَ آمَنتُ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ
و بنی اسرائیل را از دریا گذراندیم پس فرعون و لشکریانش از روی بغی (سرکشی) و دشمنی آنان را دنبال کردند تا وقتی که [فرعون] به غرق شدن نزدیک شد گفت: ایمان آوردم که خدایی نیست جز کسی که بنی اسرائیل به او ایمان آوردند و من از تسلیم شدگانم
- ترجمه سلطانیو بنی اسرائیل را از دریا گذراندیم پس فرعون و لشکریانش از روی بغی (سرکشی) و دشمنی آنان را دنبال کردند تا وقتی که (فرعون) به غرق شدن نزدیک شد گفت: ایمان آوردم که خدایی نیست جز کسی که بنی اسرائیل به او ایمان آوردند و من از تسلیم شدگانم
- ترجمه راستینو ما بنی اسرائیل را از دریا گذرانیدیم پس آنگه فرعون و سپاهش به ظلم و ستمگری آنها را تعقیب کردند تا چون هنگام غرق فرعون فرا رسید گفت: اینک من ایمان آوردم که حقّا جز آن کسی که بنی اسرائیل به او ایمان دارند خدایی در عالم نیست و من هم از مسلمانان و اهل تسلیم فرمان او هستم.
- ترجمه الهی قمشه‌ای