سورهٔ هود آیه ۱۷

آیا پس [کسی که در ادّعایش بیّنه‌‌ای ندارد و دنیا را می‌‌خواهد] مانند کسی است که بر بینّه‌‌ای از پروردگارش می‌‌باشد و گواهی از او در پی او می‌‌آید و قبل از او کتاب موسی [او را] به عنوان امام و رحمت [معرفی کرده] است، آنها به آن [یعنی به قرآن یا رسول (ص) یا علی (ع) یا آنچه که از ولایت علی (ع) نازل شده] ایمان می‌‌آورند و کسی از این احزاب که به او کفر بورزد پس وعده‌‌گاه او آتش است پس از آن [یعنی از قرآن یا شأن رسالت یا علی (ع) یا شأن ولایت علی (ع)] در شکّ مباش همانا آن، حقّ از پروردگارت است و لکن اکثر مردم ایمان نمی‌‌آورند

آیا پس مانند کسی است که بر بینّه‌ای از پروردگارش می‌باشد و گواهی از او در پی او می‌آید و قبل از او کتاب موسی (او را) به عنوان امام و رحمت (معرفی کرده) است، آنها به او ایمان می‌آورند و کسی از این احزاب که به او کفر بورزد پس وعده‌گاه او آتش است پس از آن در شکّ مباش همانا آن، حقّ از پروردگارت است و لکن اکثر مردم ایمان نمی‌آورند

آیا پیغمبری که از جانب خدا دلیلی روشن (مانند قرآن) دارد و گواهی صادق (مانند علی علیه السّلام) در پی اوست و به علاوه کتاب تورات موسی هم که پیشوا و رحمت حق بر خلق بود پیش از او بوده و اینان (از اهل کتاب) به آن ایمان دارند (به آمدن آن پیامبر بشارت داده، چنین پیامبری مانند آن کس است که این امتیازات را ندارد) ؟و هر کس از طوایف بشر به او کافر شود وعده گاهش البته آتش دوزخ است، پس در آن هیچ شک مدار که این حق و درست از سوی پروردگار توست و لیکن اکثر مردم (به آن) ایمان نمی‌آورند.