متن عربی آیه
٢٠ أُولَئِكَ لَمْ يَكُونُوا مُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَمَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ يُضَاعَفُ لَهُمُ الْعَذَابُ مَا كَانُوا يَسْتَطِيعُونَ السَّمْعَ وَمَا كَانُوا يُبْصِرُونَ
ترجمهها
آنان در زمین عاجز کننده نبودهاند و آنها غیر از خداوند اولیائی نداشتهاند [تا آنان را از عقوبت خداوند حفظ کنند و آنچه که از امورشان فاسد شده است را اصلاح نمایند و کسانی را که آنها را اولیاء گمان میکنند از کسانی هستند که آنها را دون ولیّ امر (ع) نصب کردهاند، پس آنها از خودشان حفاظت نمیکنند و خودشان را اصلاح نمیکنند پس به دیگران چگونه است! پس حال اولیاء آنها که از اصنام و احبار و رهبان و رؤسایی که گمان میکنند آنها رؤسای دین هستند تولّی میجویند چگونه است؟] برای آنها عذاب مضاعف میشود استطاعت شنیدن [فضیلت علی (ع) را برای بغضشان به او (ع)] نداشتند و آنان نمیدیدند
آنان در زمین عاجز کننده نبودهاند و آنها غیر از خداوند اولیائی نداشتهاند برای آنها عذاب مضاعف میشود استطاعت شنیدن نداشتند و آنان نمیدیدند
اینها هیچ قدرت و راه مفرّی در زمین (از قهر خدا) ندارند و جز خدا یار و مددکاری نخواهند یافت، عذابشان دو چندان شود، و هرگز گوششان هم در شنوایی (سخن راست) و چشمشان در بینایی (حق و حقیقت) به آنها مدد نتواند کرد.
لغات
(برای دیدن جزییات هر کلمه روی آن کلیک کنید)