سورهٔ هود آیه ۶۲

گفتند ای صالح! تو قبل از این [زمان برای آنچه که از صلاح و عقل و کفایت بر تو دیدیم] در بین ما [مایهٔ] امیدواری بر خیر بودی، آیا ما را نهی می‌‌کنی از اینکه آنچه که پدران ما می‌‌پرستیدند را نپرستیم! و همانا ما البتّه از آنچه که ما را به آن دعوت می‌‌کنی در شکّی مریب (تردیدآور، سؤال برانگیز) هستیم

گفتند ای صالح! تو قبل از این در بین ما (مایهٔ) امیدواری بودی آیا ما را نهی می‌کنی از اینکه آنچه که پدران ما می‌پرستیدند را نپرستیم! و همانا ما البتّه از آنچه که ما را به آن دعوت می‌کنی در شکّی مریب (تردید آور، سؤال برانگیز) هستیم

قوم گفتند: ای صالح، تو پیش از آنکه دعوی نبوت کنی در میان ما مورد امیدواری بودی، آیا می‌خواهی ما را از پرستش خدایانی که پدران ما می‌پرستیدند منع کنی؟ما به دعوی نبوتت سخت بدگمان و بی‌عقیده هستیم.