سورهٔ رعد آیه ۱۷

تفسیر


جزء ۱۳
سوره رعد
حزب ۵۰

متن عربی آیه

١٧ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَّابِيًا وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِّثْلُهُ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاءً وَأَمَّا مَا يَنفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الْأَرْضِ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ

ترجمه‌ها

از آسمان آب را فرو فرستاد و در مجاریی به اندازهٔ آنها جاری شدند و سیل، کف بالا آمده [بر سیل] را حمل کرد و از آنچه (فلزاتی) که به طلب زیور آن را در آتش می‌‌گدازند یا کالایی [یعنی آنچه که از آن تمتّع می‌‌یابند مانند اوانی (ظروف) و آلات صنایع و غیر آنها] را، خداوند این‌‌چنین حقّ و باطل را با کفی مثل آن (کف آب) [مَثَل] می‌‌زند پس امّا کف که کنار می‌‌رود (افکنده می‌‌شود، سیل آن را بیرون می‌‌افکند) و امّا آنچه که به مردم نفع می‌‌رساند پس [برای انتفاع اهل آن] در زمین مکث می‌‌کند (می‌‌ماند) مَثل‌‌ها را خداوند این‌‌چنین می‌‌زند {یعنی مَثل ظهور حقّ و اختلاط آن با باطل مثل نزول آب و اختلاط آن با کف است}

از آسمان آب را فرو فرستاد و در مجاریی به اندازهٔ آنها جاری شدند و سیل، کف بالا آمده را حمل کرد و از آنچه که به طلب زیور آن را در آتش می‌گدازند یا کالایی را، خداوند این‌چنین حقّ و باطل را با کفی مثل آن (مَثَل) می‌زند پس امّا کف که کنار می‌رود و امّا آنچه که به مردم نفع می‌رساند پس در زمین مکث می‌کند (می‌ماند) مثل‌ها را خداوند این‌چنین می‌زند

خدا از آسمان آبی نازل کرد که در هر رودی به قدر وسعت و ظرفیتش سیل آب جاری شد و بر روی سیل کفی بر آمد چنانکه فلزاتی را نیز که برای تجمل و زینت (مانند طلا و نقره) یا برای اثاث و ظروف (مانند آهن و مس) در آتش ذوب کنند مثل آب کفی برآورد، خدا به مثل این (آب و فلزات و کف روی آنها) برای حق و باطل مثل می‌زند که (باطل چون) آن کف به زودی نابود می‌شود و اما (حق چون) آن آب و فلز که به خیر و منفعت مردم است در زمین درنگ می‌کند. خدا مثلها را بدین روشنی بیان می‌کند.

لغات

(برای دیدن جزییات هر کلمه روی آن کلیک کنید)

أَنزَلَ
نازل کرد
مِنَ
از
السَّمَاءِ
آسمان
مَاءً
آب
فَسَالَتْ
پس جاری شد
أَوْدِيَةٌ
رودخانه‌های میان کوهها
بِقَدَرِهَا
به وسعت خود
فَاحْتَمَلَ
پس بر دوش گرفت
السَّيْلُ
سیلاب
زَبَدًا
کف آب
رَّابِيًا
بر آمده
وَمِمَّا
و از آن چه
يُوقِدُونَ
ذوب می‌کنند
عَلَيْهِ
بر او
فِي
در
النَّارِ
آتش
ابْتِغَاءَ
(جهت) طلب کردن
حِلْيَةٍ
زیور
أَوْ
یا
مَتَاعٍ
کالا
زَبَدٌ
کفی
مِّثْلُهُ
مانند آن
كَذَلِكَ
این چنین
يَضْرِبُ
(مثل) می‌زند
اللَّهُ
خداوند
الْحَقَّ
حق
وَالْبَاطِلَ
و باطل
فَأَمَّا
پس امّا
الزَّبَدُ
کف
فَيَذْهَبُ
پس می‌رود
جُفَاءً
کنار افتاده
وَأَمَّا
و امّا
مَا
آنچه
يَنفَعُ
سود می‌دهد
النَّاسَ
مردم
فَيَمْكُثُ
پس می‌ماند
فِي
در
الْأَرْضِ
زمین
كَذَلِكَ
این چنین
يَضْرِبُ
(مثل) می‌زند
اللَّهُ
خداوند
الْأَمْثَالَ
مثل‌ها