سورهٔ ابراهیم آیه ۲۱

و جمیعاً [در روز قیامت] برای خداوند بارز (حاضر) شده‌‌اند و ضعفاء (اتباع) به کسانی که استکبار کرده بودند (متبوعین) گفتند همانا ما پیرو شما بودیم [به آنها استغاثه (فریادرسی خواستن) می‌‌کنند چنانکه در دنیا گمان می‌‌کردند که آنها در آخرت به آنها غیاث (کمک کردن) می‌‌کنند و رؤساء همان مترئّسان در دین صوری هستند نه رؤسای دنیا و آنها با ذکر تبعیّت خود از ایشان استعطاف (طلب عطوفت) می‌‌کنند] پس آیا شما از چیزی از عذاب خداوند از ما بی‌‌نیاز کننده (دفع کننده از ما) هستید؟ [در جواب آنها] گفتند: اگر خداوند ما را [در دنیا و در اینجا] هدایت می‌‌کرد البتّه شما را هدایت می‌‌کردیم، بر ما [و بر شما] یکسان است چه بی‌‌تابی کنیم یا صبر کنیم، برای ما مفرّی (دررُویی) نیست

و جمیعاً برای خداوند بارز (حاضر) شده‌اند و ضعفاء به کسانی که استکبار کرده بودند گفتند همانا ما پیرو شما بودیم پس آیا شما از چیزی از عذاب خداوند از ما بی‌نیاز کننده هستید؟ گفتند اگر خداوند ما را هدایت می‌کرد البتّه شما را هدایت می‌کردیم، بر ما (و بر شما) یکسان است چه بی‌تابی کنیم یا صبر کنیم، برای ما مفرّی (دررُویی) نیست

و (روزی که) مردم از قبرها برانگیخته و به پیشگاه خدا حاضر شوند آن گاه ضعیفان به گردنکشان گویند: ما (در دنیا) تابع رأی شما بودیم آیا (امروز) شما هیچ از عذاب خدا ما را کفایت خواهید کرد؟جواب دهند که اگر ما را از خدا سعادت هدایت بود ما هم شما را هدایت می‌کردیم، اکنون هر چه جزع و التماس کنیم یا صبر و تحمل، یکسان است و هیچ (از عذاب) گریزگاهی نداریم.