سورهٔ ابراهیم آیه ۳۴

تفسیر


جزء ۱۳
سوره ابراهیم
حزب ۵۲

متن عربی آیه

٣٤ وَآتَاكُم مِّن كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ وَإِن تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا إِنَّ الْإِنسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ

ترجمه‌ها

و از هر آنچه که [با زبان استعداد] از آن سؤال کرده بودید به شما داد و اگر بشمارید نعمت‌‌های خداوند را [که آنها را به مسئلت شما اعطاء کرده است]، آنها را احصاء نمی‌‌کنید همانا انسان البتّه بسیار ستمکار و بسیار ناسپاس است

و از هر آنچه که از آن سؤال کرده بودید به شما داد و اگر بشمارید نعمت‌های خداوند را، آنها را احصاء نمی‌کنید همانا انسان البتّه بسیار ستمکار و بسیار ناسپاس است

و از انواع نعمتهایی که از او درخواست کردید به شما عطا فرمود، و اگر نعمتهای (بی انتهای) خدا را بخواهید به شماره آورید هرگز حساب آن نتوانید کرد، (با این همه لطف و رحمت خدا) باز انسان سخت ستمگر و کفر کیش و ناسپاس است.

لغات

(برای دیدن جزییات هر کلمه روی آن کلیک کنید)

وَآتَاكُم
و داد به شما
مِّن
از
كُلِّ
هر
مَا
آن چه
سَأَلْتُمُوهُ
خواستید آن را
وَإِن
و اگر بشمارید
تَعُدُّوا
و اگر بشمارید
نِعْمَتَ
نعمت
اللَّهِ
خداوند
لَا
نمی‌توانید سرشماری کنید آن را
تُحْصُوهَا
نمی‌توانید سرشماری کنید آن را
إِنَّ
همانا
الْإِنسَانَ
انسان
لَظَلُومٌ
ستم پیشه
كَفَّارٌ
ناسپاس