سورهٔ نحل آیه ۷۵

خداوند [برای شرکاء و برای خودش یا برای کافر و مؤمن] مَثَلی زده: بنده‌‌ای مملوک که بر چیزی قدرت ندارد و کسی دیگر که به او رزقی نیکو از نزد خود روزی داده‌‌ایم و او از آنها بطور پنهان و آشکارا انفاق می‌‌کند آیا این دو با یکدیگر مساوی می‌‌شوند، ستایش برای خداوند است [به خاطر نعمت عدم تسویت و حکمت اعطاء حقّ هر ذیحقّی به او] {و آن تعلیم بر بندگان است که برای همهٔ نعمت‌‌ها حمد کنند} بلکه اکثر آنها [حال مملوک عاجز و قادر مُنْفِق را] نمی‌‌دانند [و لذا آن دو را با هم مساوى می‌‌کنند یا عدم جواز تسویت بین آن دو را نمی‌‌دانند یا از مقام جهل به مقام علم ارتقاء نمی‌‌یابند و لذا آن دو را با هم مساوى می‌‌کنند و عاجز را بر قادر اختیار می‌‌کنند]

خداوند مثلی زده: بنده‌ای مملوک که بر چیزی قدرت ندارد و کسی دیگر که به او رزقی نیکو از نزد خود روزی داده‌ایم و او از آنها بطور پنهان و آشکارا انفاق می‌کند آیا این دو با یکدیگر مساویند، ستایش برای خداوند است بلکه اکثر آنها نمی‌دانند

خدا مثلی زده (بشنوید): آیا بنده مملوکی که قادر بر هیچ چیز (حتی بر نفس خود) نیست با مردی آزاد که ما به او رزقی نیکو (و مال حلال بسیار) عطا کردیم که پنهان و آشکار هر چه خواهد از آن انفاق می‌کند، این دو یکسانند؟ (هرگز یکسان نیستند. مثل بت و خدا و بت‌پرست و خداپرست بدین مثال ماند) . ستایش مخصوص خداست و لیکن اکثر مردم آگاه نیستند.