سورهٔ نحل آیه ۹۲

و مانند آن (زن) نباشید که [رشتهٔ] تابیدهٔ خود را بعد از قوّت [و استحکام بر ریسمان] با شکافتن باز می‌‌کرد که سوگندهایتان [همان عهودتان را که در این دو بیعت از شما گرفته می‌‌شود] به عنوان دَخَل (آنچه که از تباهی پدیدار شود) بین خود بگیرید که [مبادا، از روی کراهت] گروهی آنها [یعنی علی (ع) و اتباع او] از گروهی دیگر [که آنها مخالفشان هستند] برتر باشند [یا برای این است که مبادا گروهی که آنها قریش هستند از گروهی که آنها محمّد (ص) و اتباع او هستند، برتر باشند] جز این نیست که خداوند شما را به وسیلهٔ آن می‌‌آزماید [شما را با اتّخاذ ایمان یا به بالاتر بودن بعضی از بعضی اختبار (آزمایش کردن) می‌‌کند تا ثبات کسی که بر ایمان ثابت می‌‌ماند و نَکْث (شکستن عهد) کسی که نَکْث می‌‌کند را ظاهر می‌‌نماید] و البتّه برای شما [سعادت سعید و شقاوت شقی را ظاهر می‌‌نماید] در روز قیامت حتماً آنچه که دربارهٔ آن با یکدیگر اختلاف می‌‌کردید را آشکار (روشن) می‌‌نماید {و بزرگترین آنچه که دربارهٔ آن اختلاف می‌‌کنید ولایت علی (ع) است}

و مانند آن (زن) نباشید که (رشتهٔ) تابیدهٔ خود را بعد از قوّت (استحکام بر ریسمان) با شکافتن باز می‌کرد که سوگندهایتان را به عنوان دَخَل (آنچه که از تباهی پدیدار شود) بین خود بگیرید که (مبادا) گروهی، آنها از گروهی دیگر برتر باشند جز این نیست که خداوند شما را به وسیلهٔ آن می‌آزماید و البتّه برای شما در روز قیامت حتماً آنچه که دربارهٔ آن با یکدیگر اختلاف می‌کردید را آشکار می‌کند

و (در مثل) مانند زنی که رشته خود را پس از تابیدن محکم وا تابید نباشید، که عهد و قسم‌های استوار و محکم خود را برای فریب یکدیگر و فسادکاری به کار برید برای آنکه قومی بر قوم دیگر تفوق دارند، زیرا خدا شما را به این عهد و قسمها می‌آزماید و در روز قیامت همه (تقلّبها و) اختلافات شما را بر شما آشکار خواهد ساخت.