سورهٔ اسراء آیه ۱۰۰

بگو: اگر شما مالک خزینه‌‌های رحمت پروردگار من (ولایت) شوید آنوقت البتّه از ترس [نِفاد (ته کشیدن) به سبب] انفاق امساک می‌‌کردید [برای اینکه شما از بشریّت خود خارج نشده‌‌اید، و بشر در جِبِلَّت (سرشت) او حبّ مال و ترس از نِفاد آن هست] و انسان قتور (دست و دل تنگ) می‌‌باشد [یعنی در جبلّت او بُخل هست]

بگو: اگر شما مالک خزینه‌های رحمت پروردگار من شوید آنوقت البتّه از ترس (نِفاد (ته کشیدن) به سبب) انفاق امساک می‌کردید و انسان قتور (دست و دل تنگ) می‌باشد

بگو که شما اگر دارای گنجهای رحمت (بی‌انتهای) خدای من شوید باز هم از ترس فقر و خوف درویشی، بخل از انفاق خواهید کرد، که انسان طبعا بسیار ممسک و بخیل است.