سورهٔ اسراء آیه ۹۷

و کسی را که خداوند هدایت کند پس او هدایت شده است [یعنی هدایت یافتن به کثرت سؤال و اقتراح نیست، جز این نیست که آن امری الهی است بر کسی از بندگانش که بخواهد نه اختیاری به اختیار عبد و حیلت او] و کسی را که گمراه کند پس هرگز برای آنها به جای او اولیائی (دوستانی) نخواهی یافت و در روز قیامت آنها را به صورت نابینا [بطور مطلق یا از رحمت خداوند و فضل او] و لال و کر [بطور مطلق یا از آنچه که به آنها نفع می‌‌رساند] بر روی‌‌هایشان [یعنی بطور منکوس (وارونه)] حشر می‌‌کنیم، جایگاهشان جهنّم است که هرگاه [شعلهٔ آنها] فرو نشیند به آنها شعله‌‌ای [بطور بر افروخته] افزون می‌‌نمائیم

و کسی را که خداوند هدایت کند پس او هدایت شده است و کسی را که گمراه کند پس هرگز برای آنها به جای او اولیائی (دوستانی) نخواهی یافت و در روز قیامت آنها را به صورت نابینا و لال و کر بر روی‌هایشان حشر می‌کنیم، جایگاهشان جهنّم است که هرگاه (شعلهٔ آنها) فرو نشیند به آنها شعله‌ای افزون می‌نمائیم

و هر که را خدا رهنمایی کند آن کس به حقیقت هدایت یافته و هر که را به گمراهی واگذارد دیگر جز خدا هیچ (رهنما و) دوست و نگهبانی بر آنها نخواهی یافت و چون روز قیامت شود بر روی صورت (بکشانیم و) کور و گنگ و کر محشورشان خواهیم کرد؛ به دوزخ مسکن کنند که هرگه آن دوزخ آتشش خاموش شود باز شدیدتر بر آنها سوزان و فروزانش کنیم.