سورهٔ اسراء
إسراء، بنی اسرائیل، سبحان
١١ وَيَدْعُ الْإِنسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَيْرِ وَكَانَ الْإِنسَانُ عَجُولًا
و انسان به [گونهای] شرّ را میخواهد (میطلبد) که [گویی] خیر خود را میطلبد و انسان همواره عجول میباشد {یعنی بدون صبر و تأمّل آنچه را که نمی‌‌داند دعاء (طلب) میکند}
- ترجمه سلطانیو انسان به (گونهای) شرّ را میخواهد که (گویی) خیر خود را میطلبد و انسان همواره عجول میباشد
- ترجمه راستینانسان با شوق و رغبتی که خیر و منفعت خود را میجوید (چه بسا به نادانی) با همان شوق و رغبت شر و زیان خود را میطلبد، و انسان بسیار بی‌صبر و شتاب‌کار است.
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٢ وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ آيَتَيْنِ فَمَحَوْنَا آيَةَ اللَّيْلِ وَجَعَلْنَا آيَةَ النَّهَارِ مُبْصِرَةً لِّتَبْتَغُوا فَضْلًا مِّن رَّبِّكُمْ وَلِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَالْحِسَابَ وَكُلَّ شَيْءٍ فَصَّلْنَاهُ تَفْصِيلًا
و [دو نور دهندهٔ] شب و روز را دو آیت (خورشید و ماه) قرار دادیم پس آیت شب را محو کردیم و آیت روز را روشنایی بخش قرار دادیم تا فضلی را از پروردگارتان طلب کنید تا [به سبب اختلاف (رفت و آمد) ماه نسبت به اوضاع آن با خورشید در حالت هلال و بدر و محاق] عدد سالها و حساب را بدانید و هر چیزی را، آن را با تفصیل دادنی تفصیل دادیم {یعنی انتظام شب و روز و خورشید و ماه فقط برای انتفاع شما نیست بلکه هر چیزی در عالم از مادّیّات زمینیات و آسمانیات و مجرّدات متقدّرات (اندازه‌‌دار) و متعلّقات و غیر متعلّقات آن را با نظمی اَنیق (شگفت‌‌انگیز) نظم داده‌‌ایم}
- ترجمه سلطانیو شب و روز را دو آیت قرار دادیم پس آیت شب را محو کردیم و آیت روز را روشنایی بخش قرار دادیم تا فضلی را از پروردگارتان طلب کنید تا عدد سالها و حساب را بدانید و هر چیزی را، آن را با تفصیل دادنی تفصیل دادیم
- ترجمه راستینو ما شب و روز را دو آیت و نشانه‌ای (از قدرت خود) قرار دادیم آن‌گاه آیت شب (روشنی ماه) را زدودیم و آیت روز (خورشید) را تابان ساختیم تا شما در روز (روزی حلال) از فضل خدا طلب کنید و تا آنکه شمار سالها و حساب (اوقات) را عموما بدانید و ما (برای پند و صلاح بندگان) هر چیزی را مفصل بیان کردیم.
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٣ وَكُلَّ إِنسَانٍ أَلْزَمْنَاهُ طَائِرَهُ فِي عُنُقِهِ وَنُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ كِتَابًا يَلْقَاهُ مَنشُورًا
و با هر انسانی پرندهاش (سبب خیر او و شرّ او) را در گردنش ملازم با او کردیم و در روز قیامت برای او کتابی [مکتوب دستان ملائکهٔ ما از آنچه که آن عبارت از الواح نفس او است یا آنچه که خارج از آن است] خارج میکنیم (بیرون میآوریم) که آن را گشوده مییابد
- ترجمه سلطانیو با هر انسانی پرندهاش (سرشتش) را در گردنش ملازم با او کردیم و در روز قیامت برای او کتابی خارج میکنیم (بیرون میآوریم) که آن را گشوده مییابد
- ترجمه راستینو ما مقدرات و نتیجه اعمال هر انسانی را طوق گردن او ساختیم (که ملازم و قرین همیشگی او باشد) و روز قیامت کتابی (که نامه اعمال اوست) بر او بیرون آریم در حالی که آن نامه چنان باز باشد که همه اوراق آن را یک مرتبه ملاحظه کند.
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٤ اقْرَأْ كِتَابَكَ كَفَى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا
[در حالی که گوینده‌‌اند:] بخوان کتابت را، که امروز به جهت حسابرسی بر تو خودِ تو کافی هستی [حاجت به محساب (حسابرس) دیگری برای تو نیست]
- ترجمه سلطانیبخوان کتابت را، که امروز به جهت حسابرسی بر تو خودِ تو کافی هستی
- ترجمه راستینتو خود کتاب اعمالت را بخوان (و بنگر تا در دنیا چه کرده‌ای) که تو خود تنها برای رسیدگی به حساب خویش کافی هستی.
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٥ مَّنِ اهْتَدَى فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُـولًا
کسی که هدایت شود پس جز این نیست که برای (به سود) خودش هدایت میشود و کسی که گمراه شود پس جز این نیست که علیها (به زیان خود) گمراه میشود و بارکشی بار دیگری را نمیکشد و ما کسی را عذاب نمیکنیم مگر آنکه رسولی را [یعنی رسول عقل را در عالم صغیر، و یکی از انبیاء و اولیاء (ع) را در عالم کبیر] مبعوث کرده باشیم
- ترجمه سلطانیکسی که هدایت شود پس جز این نیست که برای (به سود) خودش هدایت میشود و کسی که گمراه شود پس جز این نیست که علیها (به زیان خود) گمراه میشود و بارکشی بار دیگری را نمیکشد و ما کسی را عذاب نمیکنیم مگر آنکه رسولی را (قبل از آن) مبعوث کرده باشیم
- ترجمه راستینهر کس راه هدایت یافت تنها به نفع و سعادت خود یافته، و هر که به گمراهی شتافت آن هم به زیان و شقاوت خود شتافته، و هیچ کس بار گناه دیگری را به دوش نگیرد، و ما تا رسول نفرستیم (و بر خلق اتمام حجّت نکنیم) هرگز کسی را عذاب نخواهیم کرد.
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٦ وَإِذَا أَرَدْنَا أَن نُّهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا
و وقتی که اراده کنیم که قریهای را هلاک کنیم به مُترفین (متنعّمان مُصرّ بر نافرمانی) آن امر میکنیم و آنها در آن فسق (خارج شدن از طریق حقّ و صلاح) میکنند پس گفتار [به نزول عذاب و اهلاک بعد از ارتکاب فسق آنان] بر آن تحقّق مییابد و آن را با درهم کوبیدنی درهم میکوبیم
- ترجمه سلطانیو وقتی که اراده کنیم که قریهای را هلاک کنیم به مُترفین (متنعّمان مُصرّ بر نافرمانی) آن امر میکنیم و آنها در آن فسق (خارج شدن از طریق حقّ و صلاح) میکنند پس گفتار (عذاب) بر آن تحقّق مییابد و آن را با درهم کوبیدنی درهم میکوبیم
- ترجمه راستینو ما چون اهل دیاری را بخواهیم به کیفر گناه هلاک سازیم پیشوایان و متنعّمان آن شهر را امر کنیم (به طاعت، لیکن) آنها راه فسق (و تبهکاری و ظلم) در آن دیار پیش گیرند (و مردم هم به راه آنها روند) پس آنجا تنبیه و عقاب لزوم خواهد یافت، آن گاه همه را هلاک می‌سازیم.
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٧ وَكَمْ أَهْلَكْنَا مِنَ الْقُرُونِ مِن بَعْدِ نُوحٍ وَكَفَى بِرَبِّكَ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا
و چه بسیار جوامعی را که بعد از نوح هلاک کردیم [پس، از اهلاک فاسقین شما باکی نداریم] و پروردگار تو کافی است که به گناهان بندگانش آگاه و بینا است [پس بر گناهان تجرّی نجویید برای آنکه خداوند به آنها علم دارد و او بر آنها مؤاخذه میکند]
- ترجمه سلطانیو چه بسیار جوامعی را که بعد از نوح هلاک کردیم و پروردگار تو کافی است که به گناهان بندگانش آگاه و بینا است
- ترجمه راستینو چه بسیاری از ملل و اقوامی را بعد از نوح هلاک کردیم و تنها خدای تو که بر گناهان بندگانش آگاه و با خبر است کفایت میکند (که به مصلحت هر که را خواهد عفو و هر که را خواهد عقاب کند).
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٨ مَّن كَانَ يُرِيدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِيهَا مَا نَشَاءُ لِـمَن نُّرِيدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ يَصْلَاهَا مَذْمُومًا مَّدْحُورًا
کسی که این زودگذر [حاضر و این دنیا و نعیم آن] را بخواهد آنچه را که بخواهیم برای کسی که اراده کنیم برای او در آن عجله میکنیم (زود میدهیم) سپس برای او جهنّم را قرار میدهیم که نکوهیدهٔ مطرود (رانده شده) به آن میرسد
- ترجمه سلطانیکسی که این زودگذر (دنیا) را بخواهد آنچه را که بخواهیم برای کسی که اراده کنیم برای او در آن عجله میکنیم (زود میدهیم) سپس برای او جهنّم را قرار میدهیم که نکوهیدهٔ رانده شده به آن میرسد
- ترجمه راستینهر کس متاع عاجل و زودگذر دنیا را طالب است متاع دنیا را به او میدهیم (لیکن باز) به هر که خواهیم و هر چه مشیّت ازلی ما باشد، سپس (در عالم آخرت به کیفر کردارش) دوزخ را نصیب او کنیم که با نکوهش و مردودی به جهنم درآید.
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٩ وَمَنْ أَرَادَ الْآخِرَةَ وَسَعَى لَهَا سَعْيَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِكَ كَانَ سَعْيُهُم مَّشْكُورًا
و کسی که آخرت را بخواهد و برای آن بکوشد شایستهٔ آن است و (در حالی که) او مؤمن است پس آنان تلاششان تمجید شده (مُجزیّاً علیه) میباشد
- ترجمه سلطانیو کسی که آخرت را بخواهد و برای آن بکوشد شایستهٔ آن است و (در حالی که) او مؤمن است پس آنان تلاششان تمجید شده میباشد
- ترجمه راستینو هر که طالب حیات آخرت باشد و برای آن به قدر لزوم و طاقت بکوشد البته به شرط ایمان (به خدا) سعی چنین کسانی مقبول و مأجور خواهد بود.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٢٠ كُلًّا نُّمِدُّ هَـؤُلَاءِ وَهَـؤُلَاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّكَ وَمَا كَانَ عَطَاءُ رَبِّكَ مَحْظُورًا
آنان و اینان هر دو را از عطای پروردگار [مضاف]ت مدد (کمک، یاری) میکنیم و عطای پروردگارت [از قوا و مدارک و آنچه که نیکوکار و بدکار به آن احتیاج دارد از ارزاق و ملبوس (پوشاک) و مسکون و اسبابی که با آنها به تعیّش (زندگانی) و اعمال خوب و بد توسّل میجوید] ممنوع (منع شده) [از آن دو] نمیباشد
- ترجمه سلطانیآنان و اینان هر دو را از عطای پروردگارت مدد (کمک، یاری) میکنیم و عطای پروردگارت ممنوع (منع شده) (از آن دو) نمیباشد
- ترجمه راستینو ما به هر دو فرقه (از دنیا طلبان و آخرت طلبان) به لطف پروردگارت مدد خواهیم داد، که لطف و عطای پروردگار تو از هیچ‌کس دریغ نخواهد شد.
- ترجمه الهی قمشه‌ای