سورهٔ کهف آیه ۶۰

تفسیر


جزء ۱۵
سوره کهف
حزب ۶۰

متن عربی آیه

٦٠ وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِفَتَاهُ لَا أَبْرَحُ حَتَّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَيْنِ أَوْ أَمْضِيَ حُقُبًا

ترجمه‌ها

[به یاد بیاور] زمانی [را] که موسی به [یوشع] همراه [و شاگرد] خود گفت من دست از طلب بر ندارم تا آنکه به محلّ تلاقی دو دریا برسم یا سال‌‌های متمادی [و هشتاد سال] بگذرد

(به یاد بیاور) زمانی (را) که موسی به (یوشع) همراه (و شاگرد) خود گفت من دست از طلب بر ندارم تا آنکه به محلّ تلاقی دو دریا برسم یا سال‌های متمادی (هشتاد سال) بگذرد

و (به یاد آر) وقتی که موسی به شاگردش (یوشع که وصی و خلیفه او بود) گفت: من دست از طلب برندارم تا به مجمع البحرین (به محل برخورد دو دریا) برسم یا سالها عمر در طلب بگذرانم.

لغات

(برای دیدن جزییات هر کلمه روی آن کلیک کنید)

وَإِذْ
و هنگامی که
قَالَ
گفت
مُوسَى
موسی
لِفَتَاهُ
به جوان(همراه) خود
لَا
پیوسته، همواره، از پای ننشینم
أَبْرَحُ
پیوسته، همواره، از پای ننشینم
حَتَّى
تا
أَبْلُغَ
برسم
مَجْمَعَ
تلاقی
الْبَحْرَيْنِ
دو دریا
أَوْ
یا
أَمْضِيَ
راه روم
حُقُبًا
روزگاران، سالهای متمادی