سورهٔ مریم

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۹۸
نام‌های سوره:
مریم، کهیعص
تفسیر

٥١ وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مُوسَى إِنَّهُ كَانَ مُخْلَصًا وَكَانَ رَسُـولًا نَّبِيًّا

و در کتاب، موسی را ذکر کن همانا او مخلَص بود [یعنی که او عبادتش را از اشراک خالص می‌‌کرد، یا خداوند او را برای عبادت یا لنفسه خالص کرد] و رسول و نبیّ بود {رسول صدا را می‌‌شنود و در خواب می‌‌بیند و ملک را در بیداری معاین دارد و نبّی آن کسی است که در خواب می‌‌بیند و صدا را می‌‌شنود ولی ملک را معاین نمی‌‌دارد و محدّث آن کسی است که نمی‌‌بیند و معاین نمی‌‌دارد و صدا را می‌‌شنود}

- ترجمه سلطانی

و در کتاب، موسی را ذکر کن همانا او مخلَص بود و رسول و نبیّ بود

- ترجمه راستین

و یاد کن در کتاب خود شرح حال موسی را که او بنده‌ای برگزیده و رسولی بزرگ و مبعوث به پیمبری بود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
جزء ۱۶
سوره مریم
حزب ۶۲

٥٢ وَنَادَيْنَاهُ مِن جَانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ وَقَرَّبْنَاهُ نَجِيًّا

و از جانب راست کوه به او نداء دادیم و نجواکنان او را نزدیک خود کردیم

- ترجمه سلطانی

و از جانب راست کوه به او نداء دادیم و نجواکنان او را نزدیک خود کردیم

- ترجمه راستین

و ما او را از جانب راست (وادی مقدس) طور ندا کردیم و به مقام قرب خود برای استماع کلام خویش برگزیدیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٣ وَوَهَبْنَا لَهُ مِن رَّحْمَتِنَا أَخَاهُ هَارُونَ نَبِيًّا

و ما از رحمت خود برادرش هارون را [برای معاضدت او و موازرت (وزیر بودن) او و برای اجابت درخواست او] به عنوان [مشارک برای] نبیّ به او موهبت کردیم

- ترجمه سلطانی

و ما از رحمت خود برادرش هارون را به عنوان نبیّ به او موهبت کردیم

- ترجمه راستین

و از لطف و مرحمتی که داشتیم برادرش هارون پیامبر را نیز (برای مشارکت و مساعدت او) به او عطا کردیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٤ وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُـولًا نَّبِيًّا

و اسماعیل [پسر ابراهیم (ع)] را در کتاب ذکر کن، همانا او در وعده صادق بود و او رسول و نبی (پیامبر) بود

- ترجمه سلطانی

و اسماعیل را در کتاب ذکر کن، همانا او در وعده صادق بود و او رسول و پیامبر بود

- ترجمه راستین

و یاد کن در کتاب خود شرح حال اسماعیل را که بسیار در وعده صادق و رسول و پیغمبری بزرگوار بود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٥ وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا

و اهلش را به نماز و زکات امر می‌‌کرد و نزد پروردگارش مرضیّ بود

- ترجمه سلطانی

و اهلش را به نماز و زکات امر می‌کرد و نزد پروردگارش مرضیّ بود

- ترجمه راستین

و همیشه اهل بیت خود را به ادای نماز و زکات امر می‌کرد و او نزد خدایش بنده‌ای پسندیده بود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٦ وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِدْرِيسَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا

و در کتاب ادریس {اسم او در تورات به نام اخنوخ است و سبط شیث (ع) و جدّ پدر نوح (ع) بود} را ذکر کن همانا او بسیار راستگو و نبی (پیامبر) بود

- ترجمه سلطانی

و در کتاب ادریس را ذکر کن همانا او بسیار راستگو و پیامبر بود

- ترجمه راستین

و یاد کن در کتاب خود احوال ادریس را که او شخصی بسیار راستگو و پیغمبری عظیم الشأن بود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٧ وَرَفَعْنَاهُ مَكَانًا عَلِيًّا

و او را [بحسب رتبه یا بحسب مکان] به مکانی بلند بالا بردیم

- ترجمه سلطانی

و او را به مکانی بلند بالا بردیم

- ترجمه راستین

و مقام او را بلند و مرتبه‌اش را رفیع گردانیدیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٨ أُولَئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ مِن ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْرَائِيلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَنِ خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا

آنان [که ذکرشان مقدّم شد] کسانی هستند که خداوند به آنان [به سبب ولایت] نعمت داده {ولایت مستتبع (به همراه خود آورنده) نبوّت و رسالت است و سایر نعمت‌‌ها به سبب آن، نعمت می‌‌گردند} پیامبرانی از نسل آدم و از [ذریّهٔ] کسانی که با نوح حمل کردیم و از ذریّهٔ ابراهیم و اسرائیل (یعقوب) و از [ذریّهٔ] کسانی که هدایت کرده‌‌ایم و برگزیده‌‌ایم، وقتی که آیات رحمان برای آنها تلاوت شود [برای کمال خضوع آنها بر خداوند و تواضع آنها بر آیات او] سجده کنان و گریان [بر خاک] می‌‌افتند

- ترجمه سلطانی

آنان کسانی هستند که خداوند به آنان نعمت داده پیامبرانی از نسل آدم و از کسانی که با نوح حمل کردیم و از ذریّهٔ ابراهیم و اسرائیل و از کسانی که هدایت کرده‌ایم و برگزیده‌ایم، وقتی که آیات رحمان برای آنها تلاوت شود سجده کنان و گریان (بر خاک) می‌افتند

- ترجمه راستین

اینان (که از زکریا تا ادریس اوصافشان یاد شد) همان رسولانی هستند که خدا از میان همه اولاد آدم و اولاد آنان که با نوح در کشتی نشاندیم و اولاد ابراهیم و یعقوب و دیگر کسان که هدایت کرده و برگزیدیم، آنها را به لطف و انعام خود مخصوص گردانید (و حال آنها در بندگی چنان است) که هرگاه آیات خدای رحمن بر آنها تلاوت شود با گریه (شوق و محبت) روی اخلاص بر خاک نهند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٩ فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيًّا

پس بعد از آنها خَلْف (ناخَلَف، عقب بد) [آنها] جانشین [آنها] شد نماز را [با ترک آن یا تأخیر آن از مواقیت (اوقات) آن] ضایع کردند و از شهوات پیروی کردند و [در آخرت] غیّ (گمراهی، شرّ، خیبت، ناامیدی، وادیی در جهنّم) را ملاقات خواهند کرد

- ترجمه سلطانی

پس بعد از آنها ناخَلَف (آنها) جانشین (آنها) شد نماز را ضایع کردند و از شهوات پیروی کردند و (در آخرت) گمراهی را ملاقات خواهند کرد

- ترجمه راستین

سپس جانشین آن مردم خداپرست قومی شدند که نماز را ضایع گذارده و شهوتهای نفس را پیروی کردند و اینها به زودی کیفر گمراهی را خواهند دید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦٠ إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِـحًا فَأُولَئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ شَيْئًا

جز کسی که [از اتّباع از شهوات در افعال] توبه کرد و [با بیعت عامّه یا خاصّه] ایمان آورد [یا اذعان کرد که اعمال، جهت الهیّه و جهت نفسانیّه دارند] و [طبق آنچه که در بیعت او بر او اخذ شده] عمل صالح کرد [یا به امر الهیّ بطور صالح عمل کرد تا صالح گردد، و اقامهٔ نماز کرد نه بطور اضاعت (ضایع کردن) یا بطور اتّباع از شهوات] پس آنان داخل جنّت می‌‌شوند و به [نقص] چیزی [از ثواب اعمالشان] ظلم نمی‌‌شوند

- ترجمه سلطانی

جز کسی که توبه کرد و ایمان آورد و عمل صالح کرد پس آنان داخل جنّت می‌شوند و به چیزی ظلم نمی‌شوند

- ترجمه راستین

مگر آن کس که توبه کند و ایمان آرد و نیکوکار شود، که آنان در این صورت بی‌هیچ ستم به بهشت ابد داخل خواهند شد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)