سورهٔ مریم

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۹۸
نام‌های سوره:
مریم، کهیعص
تفسیر

٦١ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدَ الرَّحْمَنُ عِبَادَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِيًّا

جنّات (جنّت‌‌ها) [بطور طبقات هستند و هر طبقه‌‌ای از آن جنّت است، و جنّت عدن آخرین جنّات است که کسی که به جنّت] عدن (اقامت) [برسد از آن تجاوز نمی‌‌کند] که رحمان در غیب به بندگانش وعده داده همانا او وعده‌‌اش قطعاً آمدنی می‌‌باشد

- ترجمه سلطانی

جنّت‌های عدن (اقامت) که رحمان در غیب به بندگانش وعده داده همانا او وعده‌اش قطعاً آمدنی می‌باشد

- ترجمه راستین

آن بهشتهای عدنی که خدای مهربان برای بندگان (صالح) خود در غیب این جهان وعده فرمود، و البته وعده خدا یقین به انجام می‌رسد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦٢ لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَعَشِيًّا

در آن لغوی نمی‌‌شنوند مگر سلام و آنان در آن هر صبح و شام رزق [لایق حال خود و مقام] خود را دارند

- ترجمه سلطانی

در آن لغوی نمی‌شنوند مگر سلام و آنان در آن هر صبح و شام رزق خود را دارند

- ترجمه راستین

در آن بهشت هرگز سخن لغوی نشنوند بلکه همه گفتارشان سلام (و ستایش یکدیگر) است و در آنجا روزی آنها صبح و شام (بی‌هیچ رنج) به آنها می‌رسد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦٣ تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن كَانَ تَقِيًّا

این جنّتی است که از بندگان خود به کسانی که متّقی باشند به ارث می‌‌دهیم

- ترجمه سلطانی

این جنّتی است که از بندگان خود به کسانی که متّقی باشند به ارث می‌دهیم

- ترجمه راستین

این همان بهشتی است که ما بندگان پاک متقی خود را بالخصوص وارث آن می‌گردانیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦٤ وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ لَهُ مَا بَيْنَ أَيْدِينَا وَمَا خَلْفَنَا وَمَا بَيْنَ ذَلِكَ وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِيًّا

و ما جز به امر پروردگارت نازل نمی‌‌شویم، آنچه که در بین دستان (جلو) ما [یعنی دنیا یا عوالم آخرت] است و آنچه که در پشت ما و آنچه که بین آن [یعنی عالمی که ما در آن واقع هستیم] است برای او است و پروردگار تو [به عنوان تارک تو مانند شخص فراموشکار] فراموشکار نمی‌‌باشد [تا آنکه توهّم شود که او از تو غفلت کرده است]، {لذا سرعت نزول او و کندی او جز این نیست که آن منوط به حکم او است}

- ترجمه سلطانی

و ما جز به امر پروردگارت نازل نمی‌شویم، آنچه که در بین دستان (جلو) ما و آنچه که در پشت ما و آنچه که بین آن است برای او است و پروردگار تو فراموشکار نمی‌باشد

- ترجمه راستین

و ما (رسولان و فرشتگان خدا) جز به امر خدای تو از عالم بالا نازل نمی‌شویم، اوست که بر همه جهانهای پیش رو و پشت سر ما و بین آنها هر چه هست به احاطه علمی آگاه است و پروردگارت هرگز چیزی را فراموش نخواهد کرد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
جزء ۱۶
سوره مریم
حزب ۶۲

٦٥ رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَادَتِهِ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيًّا

پروردگار آسمان‌‌ها و زمین و آنچه که بین آن دو است پس او را بندگی کن و بر بندگیش شکیبایی بورز آیا همنامی برای او می‌‌شناسی

- ترجمه سلطانی

پروردگار آسمانها و زمین و آنچه که بین آن دو است پس او را بندگی کن و بر بندگیش شکیبایی بورز آیا همنامی برای او می‌شناسی

- ترجمه راستین

همان خدایی که آفریننده آسمانها و زمین است و هر چه بین آنهاست، پس باید همان خدای یکتا را پرستش کنی و البته در راه بندگی او صبر و تحمل کن (که اگر او را به خدایی نپرستی) آیا دیگری را مانند او به نام خدا (یی لایق پرستش) خواهی یافت؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦٦ وَيَقُـولُ الْإِنسَانُ أَإِذَا مَا مِتُّ لَسَوْفَ أُخْرَجُ حَيًّا

و انسان [یعنی این نوع از حیوان] می‌‌گوید وقتی که مُرده‌‌ام آیا قطعاً زنده خارج خواهم شد؟

- ترجمه سلطانی

و انسان می‌گوید وقتی که مُرده‌ام آیا قطعاً زنده خارج خواهم شد؟

- ترجمه راستین

و انسان (بیچاره در امر معاد شک کند و) گوید: آیا چون من بمیرم باز به زودی مرا از قبر بیرون آورده و زنده خواهند کرد؟!

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦٧ أَوَلَا يَذْكُرُ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ وَلَمْ يَكُ شَيْئًا

و آیا انسان متذکّر نمی‌‌شود که ما قبلاً او را [یعنی قبل از وجودش یا قبل از مرگش] خلق کرده‌‌ایم و [حال آنکه او نه در عوالم عالیه و نه در عالم دانی] چیزی نبود

- ترجمه سلطانی

و آیا انسان به یاد نمی‌آورد که ما قبلاً او را خلق کرده‌ایم و (حال آنکه) (او) چیزی نبود

- ترجمه راستین

آیا آدمی (برای ایمان به معاد) متذکر آن نمی‌شود که اول که هیچ محض و معدوم صرف بود ما او را ایجاد کردیم؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦٨ فَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا

پس قسم به پروردگارت که البتّه حتماً آنان و شیاطین [موکّله بر آنان] را حشر (جمع) می‌‌کنیم سپس البتّه حتماً آنها را زانوزده در حول جهنّم حاضر می‌‌کنیم

- ترجمه سلطانی

پس قسم به پروردگارت که البتّه حتماً آنان و شیاطین را حشر (جمع) می‌کنیم سپس البتّه حتماً آنها را زانوزده در حول جهنّم حاضر می‌کنیم

- ترجمه راستین

قسم به خدای تو که البته آنها را با شیاطین در قیامت محشور می‌گردانیم، آن‌گاه همه را احضار خواهیم کرد تا گرد آتش جهنم به زانو درآیند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦٩ ثُمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَنِ عِتِيًّا

سپس البتّه حتماً از هر شیعه‌‌ای (گروهی) [طائفه‌‌ای را که نبیّی یا امامی را در هدایت یا امامی را در ضلالت مشایعت کرده‌‌اند] هر کدام از آنها که به رحمان سرکش‌‌تر است را جدا می‌‌کنیم

- ترجمه سلطانی

سپس البتّه حتماً از هر شیعه (گروه، پیرو) هر کدام از آنها که به رحمان سرکش‌تر است را جدا می‌کنیم

- ترجمه راستین

سپس هر که عتوّ و سرکشی بر فرمان خدای مهربان بیشتر کرده یک یک را از هر فرقه بیرون آریم (تا به دوزخ درافکنیم).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٧٠ ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلَى بِهَا صِلِيًّا

سپس البتّه ما به کسانی که آنها به سوختن در آن سزاوارتر هستند داناتریم

- ترجمه سلطانی

سپس البتّه ما به کسانی که آنها به سوختن در آن سزاوارتر هستند داناتریم

- ترجمه راستین

آن‌گاه ما آنهایی را که سزاوارتر به درآمدن به آتش دوزخند بهتر می‌شناسیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)