سورهٔ بقره آیه ۱۳۰

تفسیر


جزء ۱
سوره بقره
حزب ۴

متن عربی آیه

١٣٠ وَمَن يَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَاهِمَ إِلَّا مَن سَفِهَ نَفْسَهُ وَلَقَدِ اصْطَفَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَـمِنَ الصَّالِـحِينَ

ترجمه‌ها

و چه کسی از ملّت (آئین) ابراهیم روی می‌‌گرداند؟ [آیا او] جز کسی است که نفس خود را سفیه کرده! و البتّه [ما] او (ابراهیم) را در دنیا برگزیده‌‌ایم و همانا او (ابراهیم) در آخرت البتّه از صالحان می‌‌باشد

و چه کسی از ملّت ابراهیم روی می‌گرداند جز کسی است که نفس خود را سفیه کرده! و البتّه او را در دنیا برگزیده‌ایم و همانا او (ابراهیم) در آخرت البتّه از صالحین می‌باشد

و چه کس از آیین پاک ابراهیم روی گرداند به جز مردم بیخرد؟! زیرا ما ابراهیم را در دنیا (به شرف رسالت) برگزیدیم و البته در آخرت هم از شایستگان است.

لغات

(برای دیدن جزییات هر کلمه روی آن کلیک کنید)

وَمَن
و چه کسی
يَرْغَبُ
روی بر می‌گرداند
عَن
از
مِّلَّةِ
آئین
إِبْرَاهِيمَ
ابراهیم
إِلَّا
مگر
مَن
کسی که
سَفِهَ
سبک سری کرد
نَفْسَهُ
خودش
وَلَقَدِ
و قطعاً
اصْطَفَيْنَاهُ
برگزیده‌ایم او را
فِي
در
الدُّنْيَا
دنیا
وَإِنَّهُ
و همانا او
فِي
در
الْآخِرَةِ
آخرت
لَمِنَ
قطعاً از
الصَّالِحِينَ
شایستگان