سورهٔ بقره آیه ۲۳۵

تفسیر


جزء ۲
سوره بقره
حزب ۸

متن عربی آیه

٢٣٥ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا عَرَّضْتُم بِهِ مِنْ خِطْبَةِ النِّسَاءِ أَوْ أَكْنَنتُمْ فِي أَنفُسِكُمْ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّكُمْ سَتَذْكُرُونَهُنَّ وَلَكِن لَّا تُوَاعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلَّا أَن تَقُـولُوا قَـوْلًا مَّعْرُوفًا وَلَا تَعْزِمُوا عُقْدَةَ النِّكَاحِ حَتَّى يَبْلُغَ الْكِتَابُ أَجَلَهُ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي أَنفُسِكُمْ فَاحْذَرُوهُ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٌ

ترجمه‌ها

و [ای خواستگاران] گناهی بر شما نیست در آنکه از خواستگاری کردن از زنان به آن عرضه کنید [یعنی به ارادهٔ نکاح با او بعد از انقضای عدّهٔ زن اشاره بکند تا زن دیگری را اجابت نکند نه اینکه صراحت بورزید] یا در خودتان مکنون (پنهان) بدارید خداوند می‌‌داند که شما آنها (زنان) را یاد خواهید کرد [پس برای شما تعریض به خواستگاری کردن از آنها را نه با تصریح کردن به آن مباح نمود زیرا آن (تصریح کردن) خلاف حفظ حرمت مؤمن است] و لکن با آنها (زنان) مخفیانه (در مکان خالی) قرار مگذارید [یعنی با آنها (زنان) قرار مضاجعت و ملاعبت نگذارید، یا با آنها قبل از انقضای عدّه قرار عقد مگذارید، یا قرار کثرت مضاجعت با آنها بعد از نکاح مگذارید تا به غیر شما مایل نگردند، به اینکه خودتان را به کثرت مضاجعت وصف کنید] مگر اینکه سخنی به نیکوئی [از تعریض مرخص (رخصت داده شده) در آن] بگویید و عزم عقد نکاح نکنید تا به کتاب (به مفروض از عدّه) زمانش برسد، و بدانید که خداوند آنچه که در انفس شما است [از عزم بر عقد یا رفث (آمیزش) یا فسوق (خروج از فرمان خداوند)] را می‌‌داند پس از او (از خداوند یا از آنچه در نفس شما است) حذر کنید و بدانید که خداوند بسیار آمرزنده است [و آنچه که در نفوس شما است را وقتی که انجام نداده‌‌اید می‌‌آمرزد] و بردبار است [که به عقوبت کردن کسی که مرتکب آنچه که از آن نهی شده می‌‌شود تعجیل نمی‌‌کند، پس به عدم مؤاخذتِ سریع مغرور مشوید]

و (ای خواستگاران) گناهی بر شما نیست در آنکه از خواستگاری کردن از زنان به آن عرضه کنید (اشاره به ارادهٔ نکاح با او بعد از انقضای عدّهٔ زن بکند تا دیگری را اجابت نکند) (نه اینکه صراحت بورزید) یا در خودتان مکنون بدارید خداوند می‌داند که شما آنها (مؤنّث) را یاد خواهید کرد و لکن با آنها (مؤنّث) مخفیانه قرار مگذارید مگر اینکه سخنی به نیکوئی بگویید و عزم عقد نکاح نکنید تا کتاب (مفروض از عدّه) زمانش برسد، و بدانید که خداوند آنچه که در انفس شما است را می‌داند پس از او حذر کنید و بدانید که خداوند بسیار آمرزنده و بردبار است

و باکی بر شما نیست که به فکر خواستگاری آن زنان برآیید یا نیّت ازدواج را در دل داشته بدون اظهار، تنها خدا داند که از این پس از دل به زبان خواهید آورد، ولیکن (در عدّه) با آنها پنهانی قرار و پیمانی نگذارید مگر آنکه سخنی به میزان شرع گویید، ولی عزم عقد و ازدواج مکنید تا زمان عدّه آنها منقضی شود، و بدانید که خداوند از نیّات درونی شما آگاه است، پس از او بترسید و بدانید که خدا بسیار آمرزنده و بردبار است.

لغات

(برای دیدن جزییات هر کلمه روی آن کلیک کنید)

وَلَا
و نیست
جُنَاحَ
گناهی
عَلَيْكُمْ
بر شما
فِيمَا
در آن چه
عَرَّضْتُم
به کنایه اظهار داشتید
بِهِ
به آن
مِنْ
از
خِطْبَةِ
خواستگاری
النِّسَاءِ
زنان
أَوْ
یا
أَكْنَنتُمْ
در دل پنهان داشتید
فِي
در
أَنفُسِكُمْ
خودتان
عَلِمَ
می‌دانست
اللَّهُ
خداوند
أَنَّكُمْ
همانا شما
سَتَذْكُرُونَهُنَّ
به زودی یاد خواهید کرد آن‌ها را
وَلَكِن
ولی
لَّا
وعده نگذارید با آن‌ها
تُوَاعِدُوهُنَّ
وعده نگذارید با آن‌ها
سِرًّا
مخفیانه
إِلَّا
مگر
أَن
که
تَقُولُوا
بگویید
قَوْلًا
سخنی
مَّعْرُوفًا
شایسته
وَلَا
و تصمیم نگیرید
تَعْزِمُوا
و تصمیم نگیرید
عُقْدَةَ
عقد
النِّكَاحِ
ازدواج
حَتَّى
تا این که
يَبْلُغَ
برسد
الْكِتَابُ
عده وفات
أَجَلَهُ
پایان آن
وَاعْلَمُوا
و بدانید
أَنَّ
که
اللَّهَ
خداوند
يَعْلَمُ
می‌داند
مَا
آن چه
فِي
در
أَنفُسِكُمْ
خودتان
فَاحْذَرُوهُ
پس بپرهیزید از او
وَاعْلَمُوا
و بدانید
أَنَّ
که
اللَّهَ
خداوند
غَفُورٌ
آمرزنده
حَلِيمٌ
بردبار