سورهٔ بقره آیه ۲۴۶

تفسیر


جزء ۲
سوره بقره
حزب ۸

متن عربی آیه

٢٤٦ أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلَإِ مِن بَنِي إِسْرَائِيلَ مِن بَعْدِ مُوسَى إِذْ قَالُوا لِنَبِيٍّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكًا نُّقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ قَالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِن كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ أَلَّا تُقَاتِلُوا قَالُوا وَمَا لَنَا أَلَّا نُقَاتِلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِيَارِنَا وَأَبْنَائِنَا فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْا إِلَّا قَلِيلًا مِّنْهُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِـمِينَ

ترجمه‌ها

آیا ملأ (سران، اشراف و سخنوران) بنی اسرائیل را ندیدی (به یاد نیاوردی)؟ بعد از موسی آنوقت که به پیامبر خود گفتند: برای ما پادشاهی (امیری) برانگیز (بفرست و قرار بده) که در راه خدا بجنگیم، [آنگاه نبیّ] گفت: آیا توقّع دارید (مترقّب هستید) که اگر جنگ بر شما مقرّر شود جنگ نکنید! {آنها اصحاب نفوس کارهه (کراهت دار) بر جنگیدن راعب در ترک جهاد بودند و عقول راغب در جهاد نداشتند} گفتند و ما را چه شده که در راه خدا جنگ نکنیم و (حال آنکه) ما از دیارمان و فرزندانمان اخراج شده‌‌ایم، پس چون جنگ بر آنها مقرّر شد جز اندکی از آنان [باقی] روی گردانیدند و خداوند به ستمکاران دانا است

آیا ملأ (سران) بنی اسرائیل را ندیدی؟ بعد از موسی آنوقت که به پیامبر خود گفتند برای ما امیری برانگیز (بفرست و قرار بده) که در راه خدا بجنگیم (آنگاه نبیّ) گفت: آیا توقّع دارید (مترقّبید) که اگر جنگ بر شما مقرّر شود جنگ نکنید! گفتند و ما را چه شده که در راه خدا جنگ نکنیم و (حال آنکه) ما از دیارمان و فرزندانمان اخراج شده‌ایم، پس چون جنگ بر آنها مقرّر شد روی گردانیدند مگر اندکی از آنان و خداوند به ستمکاران دانا است

آیا ندیدی آن گروه بنی اسرائیل را که پس از وفات موسی از پیغمبر وقت خود تقاضا کردند که پادشاهی برای ما برانگیز تا (به سرکردگی او) در راه خدا جهاد کنیم؛ پیغمبر آنها گفت: اگر جهاد فرض شود مبادا به جنگ قیام نکرده، نافرمانی کنید!گفتند: چگونه شود که ما به جنگ نرویم در صورتی که (دشمنان ما) ما و فرزندان ما را (به ستم) از دیارمان بیرون کردند؟! پس چون (با درخواست آنها) جهاد مقرّر گردید به جز اندکی همه روی گردانیدند، و خدا از کردار ستمکاران آگاه است.

لغات

(برای دیدن جزییات هر کلمه روی آن کلیک کنید)

أَلَمْ
آیا نظر نکردی
تَرَ
آیا نظر نکردی
إِلَى
به
الْمَلَإِ
بزرگان
مِن
از
بَنِي
فرزندان
إِسْرَائِيلَ
اسرائیل (حضرت یعقوب)
مِن
از
بَعْدِ
بعد
مُوسَى
موسی
إِذْ
هنگامی که
قَالُوا
گفتند
لِنَبِيٍّ
به پیامبری
لَّهُمُ
برای ایشان
ابْعَثْ
بگمار
لَنَا
برای ما
مَلِكًا
فرمانروا
نُّقَاتِلْ
تا بجنگیم
فِي
در
سَبِيلِ
راه
اللَّهِ
خداوند
قَالَ
گفت
هَلْ
آیا
عَسَيْتُمْ
ممکن است شما
إِن
اگر
كُتِبَ
مقرّر شد
عَلَيْكُمُ
بر شما
الْقِتَالُ
جنگیدن
أَلَّا
که نجنگید
تُقَاتِلُوا
که نجنگید
قَالُوا
گفتند
وَمَا
و چه شده است ما را
لَنَا
و چه شده است ما را
أَلَّا
که نجنگیم
نُقَاتِلَ
که نجنگیم
فِي
در
سَبِيلِ
راه
اللَّهِ
خداوند
وَقَدْ
در حالی که
أُخْرِجْنَا
بیرون کرده‌اند ما را
مِن
از
دِيَارِنَا
محل زندگی‌مان
وَأَبْنَائِنَا
و فرزندان ما
فَلَمَّا
پس هنگامی که
كُتِبَ
مقرّر شد
عَلَيْهِمُ
بر آن‌ها
الْقِتَالُ
جنگیدن
تَوَلَّوْا
روی برگردانند
إِلَّا
مگر
قَلِيلًا
اندکی
مِّنْهُمْ
از آن‌ها
وَاللَّهُ
و خداوند
عَلِيمٌ
دانا
بِالظَّالِمِينَ
به ستمگران