سورهٔ بقره آیه ۲۵۱

تفسیر


جزء ۲
سوره بقره
حزب ۸

متن عربی آیه

٢٥١ فَهَزَمُوهُم بِإِذْنِ اللَّهِ وَقَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا يَشَاءُ وَلَـوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّفَسَدَتِ الْأَرْضُ وَلَكِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَـمِينَ

ترجمه‌ها

پس به إذن (ترخیص و امداد) خداوند آنها را شکست دادند و داود جالوت را کشت و خداوند به او پادشاهی (سلطنت صوری یا رسالت) و حکمت (نظری و عملی، و اعمّ از رسالت و احکام آن و نبوّت و ولایت و آثار آن دو می‌‌باشد) داد و به او از آنچه که می‌‌خواست تعلیم داد و اگر خداوند مردم را بعضی از آنها را با بعضی دیگر دفع نمی‌‌کرد [یعنی اگر خداوند بلاء از بعضى از مردم را با بعضى دیگر یعنی از کفّار را با مؤمنین دفع نمی‌‌کرد، یا از بعضى مؤمنین قاصر با بعضى کاملین در اعمال، یا اگر خداوند مردم را بعضى از کفّار آنها را با بعضى دیگر از کفّار با انفسشان یا با مسلمین دفع نمی‌‌کرد، یا اگر خداوند مردم را بعضى از آنها را با بعضى دیگر مانند حکّام و سلاطین دفع نمی‌‌کرد زیرا اصلاح مردم و دفع اشرار از بندگان با سلطان بیشتر از اصلاح با رسولان است] حتماً زمین فاسد می‌‌شد و لکن خداوند دارندهٔ فضل بر عالمین (جهانیان، جهان‌‌ها) است [حیثی که صلاح صالح را به عنوان سبب برای عدم هلاک فاسد، بلکه اصلاح کننده بر فساد او یا دفع شرّ اشرار را با اخیار یا با اشرار قرار داد]

پس به إذن خداوند آنها را شکست دادند و داود جالوت را کشت و خداوند به او پادشاهی و حکمت داد و به او از آنچه که می‌خواست تعلیم داد و اگر خداوند مردم را بعضی از آنها را با بعضی دیگر دفع نمی‌کرد حتماً زمین فاسد می‌شد و لکن خداوند دارندهٔ فضل بر عالمین (جهانیان، جهان‌ها) است

پس به یاری خدا کافران را شکست دادند و داود (علیه السّلام) امیر آنها جالوت را کشت و خدایش پادشاهی و فرزانگی عطا فرمود و از آنچه می‌خواست بدو بیاموخت. و اگر خدا برخی مردم را در مقابل بعضی دیگر بر نمی‌انگیخت فساد روی زمین را فرا می‌گرفت، و لیکن خدا، خداوند فضل و کرم بر همه اهل عالم است.

لغات

(برای دیدن جزییات هر کلمه روی آن کلیک کنید)

فَهَزَمُوهُم
پس شکست دادند آن‌ها را
بِإِذْنِ
به اذن
اللَّهِ
خداوند
وَقَتَلَ
و کشت
دَاوُودُ
داوود
جَالُوتَ
جالوت
وَآتَاهُ
و داد به او
اللَّهُ
خداوند
الْمُلْكَ
پادشاهی
وَالْحِكْمَةَ
و حکمت
وَعَلَّمَهُ
و یاد داد به او
مِمَّا
از آن چه
يَشَاءُ
می‌خواست
وَلَوْلَا
و اگر نبود
دَفْعُ
دفع کردن
اللَّهِ
خداوند
النَّاسَ
مردم
بَعْضَهُم
بعضی از آن‌ها
بِبَعْضٍ
به بعضی
لَّفَسَدَتِ
قطعاً تباه می‌گردید
الْأَرْضُ
زمین
وَلَكِنَّ
و لکن
اللَّهَ
خداوند
ذُو
صاحب
فَضْلٍ
فضل
عَلَى
بر
الْعَالَمِينَ
جهانیان