سورهٔ بقره آیه ۲۷

کسانی که پیمان خداوند [در بیعت عامّه یا خاصّه] را بعد از میثاق (عهد بستن) آن می‌‌شکنند (نقض می‌‌کنند) و آنچه که خداوند امر کرده که به آن بپیوندند را قطع می‌‌کنند {و اصل آنچه که خداوند به وصل آن امر کرده ولایت تکلیفی است که همان ظهور ولایت تکوینی است و سایر اعمال شرعیّهٔ قالبیّه و اعمال قلبیّه و قرابات روحانی و جسمانی از شعب آن هستند، و اصل همه علی (ع) است} و در زمین فساد می‌‌کنند آنان همان زیانکاران هستند [که بضاعتشان که همان لطیفهٔ سیّارهٔ (سیر کننده) انسانی آنها و استعداد آن برای عروج به عالم آن است را هلاک کرده‌‌اند]

کسانی که پیمان خداوند را بعد از میثاق (عهد بستن) آن می‌شکنند و آنچه که خداوند امر کرده که به آن بپیوندند را قطع می‌کنند و در زمین فساد می‌کنند آنان همان زیانکاران هستند

کسانی که عهد خدا را پس از محکم بستن می‌شکنند و رشته‌ای را که خدا امر به پیوند آن کرده می‌گسلند و در میان اهل زمین فساد می‌کنند، ایشان به حقیقت زیانکارند.