سورهٔ طه آیه ۹۷

گفت: [وقتی که نفس تو برای تو می‌‌آراید] پس [از نزد من، یا از دین من، یا از این بلد، یا از بین مردم] برو زیرا در حیات [دنیا] بر تو است که [به عنوان عقوبت بر فعل خود وقتی احدی از مردم را می‌‌بینی] بگویی [با من] تماس مدارید و همانا برای [عذاب] تو موعدی است که هرگز آن خلاف نمی‌‌شود و [اینک] به خدایت نظر کن که دائماً مشغول آن بوده‌‌ای البتّه حتماً آن را می‌‌سوزانیم سپس البتّه حتماً آن را در دریا پراکنده می‌‌کنیم (می‌‌پراکنیم) پراکنده کردنی

گفت: پس برو زیرا در حیات (دنیا) بر تو است که بگویی (با من) تماس مدارید و همانا برای (عذاب) تو موعدی است که هرگز آن خلاف نمی‌شود و (اینک) به خدایت نظر کن که دائماً مشغول آن بوده‌ای البتّه حتماً آن را می‌سوزانیم سپس البتّه حتماً آن را در دریا پراکنده می‌کنیم پراکنده کردنی

موسی گفت: از میان ما برو که تو در زندگانی دنیا (به مرضی معذب خواهی شد که همه از تو متنفر شوند و) دایم گویی کسی مرا نزدیک نشود، و (در آخرت) هم وعده‌گاهی (در دوزخ) داری که با تو تخلف نخواهد شد، و اکنون این خدایت را که بر پرستش و خدمتش ایستادی بنگر که آن را در آتش می‌سوزانیم و خاکسترش را به آب دریا می‌دهیم.