سورهٔ طه

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۱۳۵
نام‌های سوره:
طه، کلیم، موسی
تفسیر

٦١ قَالَ لَهُم مُّوسَى وَيْلَكُمْ لَا تَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَيُسْحِتَكُم بِعَذَابٍ وَقَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَى

موسی به آنها [یعنی فرعون و قومش یا به جادوگران] گفت: وای بر شما، به خداوند دروغ افتراء نزنید که ریشهٔ شما را با عذابی بکنَد و البتّه کسی که افتراء ببندد [از مأمولش (آرزویش، خواسته‌‌اش) در افتراء خود] خاب (بی‌‌بهره، بینوا، نومید، ناکام) است

- ترجمه سلطانی

موسی به آنها گفت: وای بر شما، به خداوند دروغ افتراء نزنید که ریشهٔ شما را با عذابی بکنَد و البتّه کسی که افتراء ببندد خاب (بی‌بهره، بینوا، نومید، ناکام) است

- ترجمه راستین

موسی ساحران را گفت: وای بر شما!زنهار بر خدا (به سحر) دروغ مبندید که به عذابی بنیاد شما را بر باد هلاک دهد، و هر کس به خدا افترا بست سخت زیانکار شد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦٢ فَتَنَازَعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى

پس در کارشان [در اینکه امر آن دو جادو است یا الهی است یا در مقدّم افکندن] بین خود با هم نزاع کردند و نجوا را [از موسی (ع) و هارون (ع) یا از دیگران] پنهان داشتند

- ترجمه سلطانی

پس در کارشان بین خود با هم نزاع کردند و نجوا را پنهان داشتند

- ترجمه راستین

پس آنها در کارشان به گفت و شنید پرداختند و (در نتیجه گفتند که کار موسی سحر و ساحری نیست ولی) راز خود را پنهان داشتند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦٣ قَالُوا إِنْ هَذَانِ لَسَاحِرَانِ يُرِيدَانِ أَن يُخْرِجَاكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِمَا وَيَذْهَبَا بِطَرِيقَتِكُمُ الْمُثْلَى

گفتند که این دو البتّه جادوگرند که [با اجلاء (تبعید) یا با استیلاء بر آن و تملّک بر آن و قطع تصرّف شما از آن] می‌‌خواهند شما را با جادوی خود از سرزمینتان بیرون کنند و طریقت افضل (برتر) شما را [از بین] ببرند

- ترجمه سلطانی

گفتند که این دو البتّه جادوگرند که میخواهند شما را با جادوی خود از سرزمینتان بیرون کنند و طریقت برتر شما را (از بین) ببرند

- ترجمه راستین

فرعونیان گفتند: این دو تن (موسی و هارون) دو ساحرند که می‌خواهند به سحرانگیزی خود، شما مردم را از سرزمین خود بیرون کنند و طریقه نیکوی شما را (که اطاعت فرعون است) از میان ببرند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦٤ فَأَجْمِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا وَقَدْ أَفْلَحَ الْيَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَى

پس کیدتان (ترفند، حیله، چاره‌‌جویی‌‌تان) را [در باب مقابله با موسی] جمع کنید سپس در یک صف درآیید [زیرا اتّفاق و صف‌‌آرایی در مناظره در انظار رعب‌‌آورتر و پُر هیبت‌‌تر است] و همانا کسی که امروز برتری یابد [و غلبه کند] رستگار شده است

- ترجمه سلطانی

پس کیدتان (ترفند، حیله، چاره‌جویی‌تان) را جمع کنید سپس در یک صف درآیید و همانا کسی که امروز برتری یابد رستگار شده است

- ترجمه راستین

پس (ای ساحران) باید شما با هر مکر و تدبیری توانید مهیا شده و (مقابل این دو ساحر) صف آرایی کنید، که امروز آن‌کس که غلبه و برتری یابد محققا او فیروزی یافته است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
جزء ۱۶
سوره طه
حزب ۶۳

٦٥ قَالُوا يَامُوسَى إِمَّا أَن تُلْقِيَ وَإِمَّا أَن نَّكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَى

[جادوگران به جهت مراعات ادب و از جهت حفظ توقیر (احترام) او، او را مخیّر کردند چون می‌‌دانستند که او الهی است و فعل او سحر (جادو) نیست، و لذا او را در تخییر (انتخاب) بر خودشان مقدّم داشتند] گفتند: ای موسی تو می‌‌اندازی و یا اینکه ما اوّلین کسی باشیم که می‌‌اندازد

- ترجمه سلطانی

(جادوگران) گفتند: ای موسی تو می‌اندازی و یا اینکه ما اوّلین کسی باشیم که می‌اندازد

- ترجمه راستین

ساحران گفتند: ای موسی تو نخست به کار خواهی پرداخت یا ما اول بساط خود بیفکنیم؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦٦ قَالَ بَلْ أَلْقُوا فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِن سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَى

[موسی] گفت: بلکه شما بیندازید پس [آنچه را که ساخته بودند انداختند] آنوقت به خیال او می‌‌آید که رسن‌‌هایشان و عصاهایشان از جادوی آنها است که آنها حرکت می‌‌کنند

- ترجمه سلطانی

(موسی) گفت: بلکه شما بیندازید پس آنوقت به خیال او می‌آید که رسن‌هایشان و عصاهایشان از جادوی آنها است که آنها حرکت می‌کنند

- ترجمه راستین

موسی گفت: شما اول بساط خود درافکنید، (آنها بساط خویش افکندند) که ناگاه در اثر سحر آنان رسنها و چوبهاشان پنداشتی در نظر به جنبش و رفتار آمد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦٧ فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِهِ خِيفَةً مُّوسَى

پس موسی در خودش ترسی احساس کرد

- ترجمه سلطانی

پس موسی در خودش ترسی احساس کرد

- ترجمه راستین

در آن حال موسی در دل خویش سخت بترسید (که مبادا امر بر مردم مشتبه شود و میان سحر ساحران با معجز موسی فرق نگذارند و حجت او بر خلق آشکار نگردد).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦٨ قُلْنَا لَا تَخَفْ إِنَّكَ أَنتَ الْأَعْلَى

[با وحی به موسی] گفتیم: نترس همانا البتّه تو برتری

- ترجمه سلطانی

گفتیم نترس همانا البتّه تو برتری

- ترجمه راستین

ما گفتیم: مترس که تو البته همیشه غلبه و برتری خواهی داشت.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦٩ وَأَلْقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلْقَفْ مَا صَنَعُوا إِنَّمَا صَنَعُوا كَيْدُ سَاحِرٍ وَلَا يُفْلِحُ السَّاحِرُ حَيْثُ أَتَى

و آنچه که در دست راست تو است [یعنی عصاء] را بیفکن تا آنچه را که [با حیله‌‌های طبیعی از تصرّفات طبیعیّه یا با حِیَل (حیله‌‌ها) شیطانیّه از تمزیج (در هم آمیختن) قوای روحانیّه با قوای طبیعیّه و ترتیب آثاری خارقه بر عادت بر آن] ساخته‌‌اند ببلعد همانا آنچه که ساخته‌‌اند کید (ترفند) ساحر است و (حال آنکه) جادوگر از هر جایی که درآید رستگار نمی‌‌شود [یعنی و اگرچه به مقامات عالی از سحر خود برسد]

- ترجمه سلطانی

و آنچه که در دست راست تو است (عصا) را بیفکن تا آنچه را که ساخته‌اند ببلعد همانا آنچه که ساخته‌اند کید (ترفند) ساحر است و (حال آنکه) جادوگر از هر جایی که درآید رستگار نمی‌شود

- ترجمه راستین

و اینک عصایی که در دست داری بیفکن تا (اژدها شود و یکباره) بساط سحر و ساحری اینان را فرو بلعد، که کار اینان حیله ساحری بیش نیست و ساحر هر جا رود (و هر چه کند) هرگز فلاح و فیروزی نخواهد یافت.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٧٠ فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سُجَّدًا قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هَارُونَ وَمُوسَى

[چون موسی (ع) عصایش را افکند] آنگاه جادوگران [از جهت تعظیم خداوند و به جهت تفخیم (بزرگ شمردن) آنچه که دیده بودند] به سجده افتادند، گفتند: ما به پروردگار هارون و موسی ایمان آوردیم

- ترجمه سلطانی

آنگاه جادوگران به سجده افتادند، گفتند: ما به پروردگار هارون و موسی ایمان آوردیم

- ترجمه راستین

پس همه ساحران به سجده افتاده و گفتند: ما به خدای موسی و هارون ایمان آوردیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)