سورهٔ انبیاء آیه ۱۱۰

همانا او گفتار آشکارا را می‌‌داند و آنچه [از گفتار] را که [در نفوستان] کتمان می‌‌کنید می‌‌داند {یعنی خداوند، نه غیر او جهر از قول (گفتار آشکارا) و خفایای از آن را می‌‌داند، و این از مخفیّات مغیبات است، و مراد از جهر از قول همان کلام مجهور (آشکار شده) است، و مکتوم ضدّ آن است، یا مراد از مجهور مطلق گفتار است که بر زبان ظاهر می‌‌شود و مکتوم آنچه است که از قبیل حدیث نفس می‌‌باشد، یا مجهور مطلق آنچه است که بر نفس ظاهر می‌‌شود چه به طریق حدیث نفس باشد یا جاری شده بر زبان، و مکتوم آنچه است که هنوز بر نفس ظاهر نشده است، یا مجهور مطلق آنچه است که بر اعضاء ظاهر می‌‌شود از افعال و اقوال، و مکتوم آنچه است که بر اعضاء ظاهر نشده است از احوال و اخلاق و علوم، یا مجهور، مطلق آنچه است که بر نفس ظاهر شده از افعال و اقوال و صفات و احوال و علوم، و مکتوم آنچه است که هنوز بر نفس ظاهر نشده است از مکموناتی که انسان بر آن اطّلاع نیافته است}

همانا او می‌داند گفتار آشکارا را و میداند آنچه را که کتمان می‌کنید

همانا خدا به همه سخنان آشکار و اندیشه‌های پنهان شما آگاه است.