سورهٔ انبیاء آیه ۳۱

تفسیر


جزء ۱۷
سوره انبیاء
حزب ۶۵

متن عربی آیه

٣١ وَجَعَلْنَا فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَن تَمِيدَ بِهِمْ وَجَعَلْنَا فِيهَا فِجَاجًا سُبُلًا لَّعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ

ترجمه‌ها

و [بعد از جدا کردن آن دو] کوه‌‌ها را در زمین قرار دادیم که مبادا [زمین] آنها (مردم) را تکان بدهد و در آن درّه‌‌های وسیع را به عنوان راه قرار دادیم تا آنها راهی [به معایششان و مصالحشان و منافعشان و دفع مضارّ خود و به سوی شهرهای صوریشان و مواطن حقیقی خود] بیابند

و کوه‌ها را در زمین قرار دادیم که مبادا (زمین) آنها (مردم) را تکان بدهد و در آن درّه‌های وسیع را به عنوان راه قرار دادیم تا آنها راهی بیابند

و در روی زمین کوههای استوار قرار دادیم تا خلق را از اضطراب زمین حفظ کند، و نیز راهها در کوه و جاده‌های پهناور در زمین برای هدایت و راهیابی مردم مقرر فرمودیم.

لغات

(برای دیدن جزییات هر کلمه روی آن کلیک کنید)

وَجَعَلْنَا
و قرار دادیم
فِي
در
الْأَرْضِ
زمین
رَوَاسِيَ
کوه‌های استوار
أَن
که مبادا بلغزاند
تَمِيدَ
که مبادا بلغزاند
بِهِمْ
آنها را
وَجَعَلْنَا
و قرار دادیم
فِيهَا
در آن جا
فِجَاجًا
فراخ‌ها
سُبُلًا
راهها
لَّعَلَّهُمْ
شاید (که) آنان
يَهْتَدُونَ
راه یابند