سورهٔ انبیاء

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۱۱۲
نام‌های سوره:
أنبیاء، إقترب
صفحه قبلی | نمایش آیات ۹۱ الی ۱۰۰ | صفحه بعدی (نمایش تمام آیات سوره)
تفسیر

جزء ۱۷
سوره انبیاء
حزب ۶۶

٩١ وَالَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهَا مِن رُّوحِنَا وَجَعَلْنَاهَا وَابْنَهَا آيَةً لِّلْعَالَـمِينَ

و [مریم] کسی که فرج خویش را حفظ کرد پس در او از روح خود دمیدیم [که همان ربّ النّوع انسان است، و اضافت آن به نفس او تعالی برای تشریف آن است یا منفوخ (نفخ شده) ناشی از روح ما است] و او (مریم) و پسرش (مسیح) را به عنوان نشانه [دالّ بر علم ما و قدرت ما و حکمت ما] برای عالمیان قرار دادیم

- ترجمه سلطانی

و (مریم) کسی که فرج خویش را حفظ کرد پس در او از روح خود دمیدیم و او (مریم) و پسرش (مسیح) را به عنوان نشانه برای عالمیان قرار دادیم

- ترجمه راستین

و (یاد کن حال) آن زن (یعنی مریم) را که دامنش را پاکیزه نگاه داشت و ما در آن از روح خود بدمیدیم و او را با فرزندش (عیسی) معجز و آیتی بزرگ برای اهل عالم قرار دادیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩٢ إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ

همانا این امّت شما امّتی (جماعتی) واحد [از حیث طریق] است و من پروردگار شما هستم پس مرا بندگی کنید

- ترجمه سلطانی

همانا این امّت شما امّتی واحد است و من پروردگار شما هستم پس مرا بندگی کنید

- ترجمه راستین

این طریقه شما آیین یگانه (و پاک اسلام) است و من یکتا پروردگار و آفریننده شما هستم، پس تنها مرا پرستش کنید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩٣ وَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ كُلٌّ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ

و امرشان را [یعنی امر دینشان را یا امر امامتشان را به اینکه هر کدام برای خودش دینی و طریقی یا امامی و مقتدایی قرار داد یا به اتباع آنان امر کرد به اینکه هر کدام از آنان اتباعشان را بر اهویهٔ عدیده قرار دهد] بین خود تکه تکه کردند [یعنی گفتیم: که این امّت‌‌های شما امّت واحد هستند و (حال آنکه) تکه تکه کردند]، [حال آنکه] همگی به ما برگشت کننده‌‌اند

- ترجمه سلطانی

و امرشان را بین خود تکه تکه کردند، (حال آنکه) همگی به ما برگشت کننده‌اند

- ترجمه راستین

و امت (با این سفارش) باز در کار دین، بین خود تفرقه و اختلاف انداختند (و ملت واحد را پریشان و متفرق ساختند ولی) باز رجوع همه به سوی ما خواهد بود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩٤ فَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْيِهِ وَإِنَّا لَهُ كَاتِبُونَ

پس هر کس که [به بعضی] از صالح‌‌ها عمل کند و (در حالی که) او [با ایمان عامّ و بیعت عامّهٔ نبویّه، یا با ایمان خاصّ و بیعت خاصّهٔ ولویّه] مؤمن است پس کوشش او نادیده گرفته (ضایع) نمی‌‌شود و همانا ما برای او می‌‌نویسیم

- ترجمه سلطانی

پس هر کس که از صالح‌ها عمل کند و (در حالی که) او مؤمن است پس کوشش او نادیده گرفته نمی‌شود و همانا ما برای او می‌نویسیم

- ترجمه راستین

پس هر کس اعمالش نیکو و دارای ایمان است سعیش (در راه دین) ضایع نخواهد شد و ما آن را کاملا می‌نویسیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩٥ وَحَرَامٌ عَلَى قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَنَّهُمْ لَا يَرْجِعُونَ

و حرام (محال) است بر [اهل] دیاری که آن را [از حیات انسانی] هلاک گردانده‌‌ایم، همانا آنها [هرگز] بر نمی‌‌گردند {یعنی عدم رجوع آنان به جزای ما و عقوبت ما یا رجوع آنها به ثواب ما ممتنع است}

- ترجمه سلطانی

و حرام است بر (اهل) دیاری که آن را هلاک گردانده‌ایم آنها هرگز بر نمی‌گردند

- ترجمه راستین

و اهل دیاری را که ما هلاک گردانیم دیگر زندگانی بر آنها حرام است و هرگز (به دنیا یا به ایمان) باز نخواهند گشت.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩٦ حَتَّى إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ يَنسِلُونَ

تا آنوقتی که [سدّ] یأجوج و مأجوج گشوده شود و آنان از هر بلندایی [با شتاب] سرازیر شوند

- ترجمه سلطانی

تا آنوقتی که (سدّ) یأجوج و مأجوج گشوده شود و آنان از هر بلندایی (با شتاب) سرازیر شوند

- ترجمه راستین

تا روزی که راه یأجوج و مأجوج باز شود و آنان از هر جانب (پست و) بلند زمین شتابان درآیند (که روز قیامت یا قیام ولی عصر علیه السّلام مقصود است).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩٧ وَاقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِيَ شَاخِصَةٌ أَبْصَارُ الَّذِينَ كَفَرُوا يَاوَيْلَنَا قَدْ كُنَّا فِي غَفْلَةٍ مِّنْ هَذَا بَلْ كُنَّا ظَالِـمِينَ

و وعدهٔ حقّ [یعنی ساعت احتضار یا ظهور قائم عجّل الله فرجه یا قیامت صغری] نزدیک شود پس آنوقت [ناگهان] همان چشمان کسانی که کفر ورزیده‌‌اند خیره می‌‌شود [در حالی که می‌‌گویند] ای وای بر ما که از این در غفلت بوده‌‌ایم [و دربارهٔ آن فکر نمی‌‌کردیم و آن را قبول نمی‌‌کردیم و برای آن آماده نشدیم] بلکه ما [به غفلت از این اکتفاء نکردیم، و عامل بر ضدّ این و] ظالم بوده‌‌ایم

- ترجمه سلطانی

و وعدهٔ حقّ نزدیک شود پس آنوقت (ناگهان) همان چشمان کسانی که کفر ورزیده‌اند خیره می‌شود (در حالی که می‌گویند) ای وای بر ما که از این در غفلت بوده‌ایم بلکه ما ظالم بوده‌ایم

- ترجمه راستین

و وعده (ثواب و عقاب) حق بسیار نزدیک شود و ناگهان چشم کافران از حیرت بی‌حرکت فرو ماند (و فریاد کنند) ای وای بر ما که از این روز غافل بودیم بلکه سخت به راه ستمکاری شتافتیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩٨ إِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمْ لَهَا وَارِدُونَ

همانا شما و آنچه که بجای خداوند عبادت می‌‌کنید هیزم جهنّم هستید که شما در آن وارد شونده‌‌اید

- ترجمه سلطانی

همانا شما و آنچه که بجای خداوند عبادت می‌کنید هیزم جهنّم هستید که شما در آن وارد شونده‌اید

- ترجمه راستین

(و به آن کافران خطاب شود) البته شما و آنچه غیر خدا می‌پرستید امروز همه آتش افروز دوزخید و در آن آتش وارد می‌شوید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩٩ لَوْ كَانَ هَـؤُلَاءِ آلِهَةً مَّا وَرَدُوهَا وَكُلٌّ فِيهَا خَالِدُونَ

اگر اینان خدا بودند به آن وارد نمی‌‌شدند و هرکدام [از عابدان و معبودان] در آن جاویدان هستند

- ترجمه سلطانی

اگر اینان خدا بودند به آن وارد نمی‌شدند و هرکدام (از عابدان و معبودان) در آن جاویدان هستند

- ترجمه راستین

اگر این بتان (که شما می‌پرستید) به راستی خدایان بودند به دوزخ نمی‌شدند در صورتی که (شما و بتانتان) همه در آتش مخلد خواهید بود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٠٠ لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَهُمْ فِيهَا لَا يَسْمَعُونَ

در آن نفس‌‌های تند خسته‌‌ای دارند و آنها در آنجا [برای شدّت هول و عدم استشعار آنها به اصوات یا برای کر بودنشان یا آنچه که به آنها نفع می‌‌رساند و آنان را راحت می‌‌کند را] نمی‌‌شنوند

- ترجمه سلطانی

در آن نفس‌های تند خسته‌ای دارند و آنها در آنجا نمی‌شنوند

- ترجمه راستین

آن کافران را در دوزخ زفیر و ناله بسیار دردناکی است و در آنجا هیچ سخنی (که مایه امید و نشاط شود) نخواهند شنید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)