سورهٔ نمل آیه ۷۰

و بر آنها اندوه مخور [یعنی تو برای غایت رحمتت می‌‌خواهی که جمیع بندگان مطیع مرحوم (رحمت شده) باشند و وقتی که اطاعت نمی‌‌کنند و مستحقّ عذاب می‌‌شوند بر آنها اندوهگین می‌‌شوی] و از آنچه که مکر می‌‌کنند در تنگی (دلتنگ) مباش [زیرا خداوند به تو و به آنان و به مکرشان ناظر است و مکر آنان جز به مشیّت ما نافذ نمی‌‌شود و وقتی که ما نفاذ (نافذ شدن) آن را بخواهیم بر حکم و مصالح راجعه به تو می‌‌باشد]

و بر آنها اندوه مخور و از آنچه که مکر می‌کنند در تنگی (دلتنگ) مباش

و (ای رسول) تو بر (کفر و بدبختی) این کافران‌اند اندوهناک مشو و از مکر آنان نیز دلتنگ مباش.