سورهٔ قصص آیه ۴۸

پس چون حقّ [یعنی رسول یا رسالت او یا کتاب او یا معجزات او] از نزد ما برای آنها آمد [از او تأنّف (بیزاری، گنده دماغی) ورزیدند و از قبول رسالتش استکبار نمودند و به جهت ردّ بر رسالت او] گفتند: چرا مثل آنچه [از معجزات ظاهری از ید بیضاء و عصا و شکافتن دریا یا از دادن کتاب] که به موسی داده شد [به یکباره به ما] داده نشد آیا [از موسی قبول کردند؟] و قبل از این به آنچه که به موسی داده شد کفر نورزیدند؟ [یعنی سؤال آنها از محمّد (ص) مثل آنچه که به موسی (ع) داده شد از روی صدق نیّت و طلب دلیل نیست، بلکه آن از آنها محض تعنّت (سرکوفت زدن، خیره سری) و استکبار از قبول کردن است زیرا اسلاف (گذشتگان) آنان از موسی (ع) قبول نکردند و اینان اَسْناخ (هم سنخ) آنان هستند، پس اگر به مثل آنچه که به موسی (ع) داده شد داده می‌شد باز هم قبول نمی‌کردند، یا معنی می‌دهد: آیا این موجودین از کفّار قریش به آنچه که به موسی (ع) داده شد کافر نشدند؟ اسلاف آنها] گفتند: [موسی و هارون] دو ساحر هستند [یا این موجودین گفتند: محمّد (ص) و موسی دو جادوگرند یا کتاب آن دو، دو جادو است] که آن دو پشت هم را می‌گیرند (به هم کمک می‌کنند) و گفتند: همانا ما به هر کدام [از آن دو یا به هر کدام از انبیاء] کافر هستیم

پس چون حقّ از نزد ما برای آنها آمد گفتند: چرا مثل آنچه که به موسی داده شد (به ما) داده نشد آیا (از موسی قبول کردند؟) و قبل از این به آنچه که به موسی داده شد کفر نورزیدند؟ گفتند: (موسی و هارون) دو ساحر هستند که آن دو پشت هم را می‌گیرند و گفتند: همانا ما به هر کدام (از آن دو) کافر هستیم

پس هنگامی که (رسول) حق از جانب ما به آنها آمد گفتند: چرا به این رسول مانند موسی معجزاتی (نظیر عصا و ید بیضا و الواح تورات) داده نشد؟آیا این مردم از این پیش به موسی هم (با همه این معجزات) کافر نشدند که گفتند: این دو (قرآن و تورات) سحر و جادوگری است که پشتیبان یکدیگرند و گفتند: ما به همه اینها سخت بی‌ایمان و بی‌عقیده‌ایم؟