سورهٔ قصص آیه ۷۸

[قارون به عنوان استنکاف از قبول گفتهٔ آنها و از روی اعجاب (خودپسندی) به نفس خود] گفت: جز این نیست که این [ثروت] بنابر علمی که نزد من است به من داده شده [یعنی خداوند آن را بنابر علم و کمالی که نزد من است به من داده پس چرا به آن سرمستی (شادمانی) نکنم و آن را به کسی که این کمال را نداشته باشد بذل کنم؟! یا معنی می‌دهد آن در حالی به من داده شده که من دارای آنچه که خاصّ من نزد من و همان علم به وجوه مکاسب و تحصیل ارباح (ربح‌ها) است هستم، یا در حالی که من دارای علم مخصوص خود همان علم کیمیا، هستم] آیا ندانست که همانا خداوند قبل از او از پیشینیان کسانی را هلاک کرد که به قوّت قویتر و به جمع کردن [مال و اولاد و قوا و خَدَم و حَشَم] بیشتر (مال اندوزتر) از او بودند و از مجرمان دربارهٔ گناهانشان سؤال نمی‌شود [تا از آنها عذر آورند و اجابت شوند] {خداوند وقتی که بخواهد که بنده‌ای به سبب سوء استحقاقش گناه بکند او را از آنچه که قبح گناهش و سوء عاقبتش را در گناه ببیند کور می‌کند، و او را در ذنب واقع می‌کند و از سبب گناهش سؤال نمی‌شود برای اینکه خداوند به سبب سوء استعداد او که او به آن علم ندارد او را بر آن واقع کرده}

(قارون) گفت جز این نیست که این (ثروت) بنابر علمی که نزد من است به من داده شده آیا ندانست که همانا خداوند قبل از او از پیشینیان کسانی را هلاک کرد که به قوّت قویتر و به جمع کردن (مال و اولاد و قوا و خَدَم و حَشَم) بیشتر (مال اندوزتر) از او بودند و از مجرمان دربارهٔ گناهانشان سؤال نمی‌شود

قارون گفت: این مال و ثروت فراوان به علم و تدبیر خودم به من داده شد!آیا ندانست که خدا پیش از او چه بسیار امم و طوایفی را که از او قوت و ثروت و جمعیتشان بیشتر بود هلاک کرد؟و هیچ از گناه بدکاران سؤال نخواهد شد (بلکه یکسر به دوزخ روند).