سورهٔ عنکبوت آیه ۱۰

و از میان مردم کسانی هستند که می‌‌گویند به خداوند ایمان آورده‌‌ایم پس وقتی که در [راه] خداوند اذیّت می‌‌شوند فتنهٔ مردم را مانند عذاب خداوند قرار می‌‌دهند و اگر از پروردگارت [با فتح و غنیمت] یاری آید البتّه حتماً می‌‌گویند همانا ما با شما بوده‌‌ایم {چنانکه آن رسم طالبین دنیا است، از هر چه که به دنیای خویش ضرر رسان یابند منصرف می‌‌شوند و وقتی که گمان انتفاع در دنیا می‌‌کنند روی می‌‌آورند} آیا خداوند به آنچه که در سینه‌‌های عالمیان است داناتر نیست؟

و از میان مردم کسانی هستند که می‌گویند به خداوند ایمان آورده‌ایم پس وقتی که در (راه) خداوند اذیّت می‌شوند فتنهٔ مردم را مانند عذاب خداوند قرار می‌دهند و اگر از پروردگارت یاری آید البتّه حتماً می‌گویند همانا ما با شما بوده‌ایم آیا خداوند به آنچه که در سینه‌های عالمیان است داناتر نیست؟

و بعضی مردم (از راه نفاق) می‌گویند: ما به خدا ایمان آوردیم، و چون رنج و آزاری در راه خدا ببینند فتنه و عذاب خلق را با عذاب خدا برابر شمرند (یعنی همان قدر که ترس عذاب خدا آنها را از کفر به ایمان می‌خواند ترس عذاب مردم هم از ایمان به کفر می‌کشد) و هر گاه ظفر و نصرتی از جانب خدایت (به مؤمنان) رسید (آن منافقان) گویند: ما هم با شما (و هم آیین شما) بودیم. آیا خدا بر آنچه در دلهای خلایق است داناتر نیست؟