سورهٔ عنکبوت آیه ۶۵

[وقتی که در خشکی مطمئن (آسوده خاطر) می‌‌باشند از خداوند و آخرت غافل و مهتم (همّت‌‌گمار، اندوه‌‌مند) به امر حیات دنیا می‌‌باشند] پس وقتی که در کشتی سوار می‌‌شوند [و بر حیات دنیا می‌‌ترسند] خداوند را می‌‌خوانند [در حالی که] دین را [یعنی طریق به او را] برای او خالص کرده‌‌اند پس چون آنان را به خشکی نجات می‌‌دهد آنوقت آنها [به خداوند یا به آخرت یا به دین] شرک می‌‌ورزند [یا مشرک می‌‌گردند]

پس وقتی که در کشتی سوار می‌شوند خداوند را می‌خوانند (در حالی که) دین را برای او خالص کرده‌اند پس چون آنان را به خشکی نجات می‌دهد آنوقت آنها شرک می‌ورزند

این مردم مشرک چون به کشتی نشینند (و به دست امواج خطر افتند در آن حال) تنها خدا را به اخلاص کامل در دین می‌خوانند، و چون از خطر دریا به ساحل نجاتشان رساند (باز به خدای یکتا) مشرک می‌شوند.