سورهٔ عنکبوت آیه ۶۹

و کسانی که در [طلب ما، یا در محبّت ما، یا در طریق ما که خلفای ما آنها را به آن هدایت می‌‌کنند یا در تعظیم ما یا در توسّل به ما با توسّل به خلفای] ما کوشش می‌‌کنند ما البتّه حتماً آنها را به راه‌‌های خود هدایت می‌‌کنیم [یعنی حتماً و حتماً آنان را راه می‌‌بریم یا حتماً و حتماً آنها را می‌‌رسانیم، یا حتماً و حتماً به آنها نشان می‌‌دهیم] و همانا خداوند البتّه با نیکوکاران است [یعنی کسانی را که ما آنها را به راه‌‌هایمان هدایت می‌‌کنیم جمیعاً محسن می‌‌گردند، یا کسی که در راه ما مجاهدت می‌‌کند محسن می‌‌باشد، و هر کس که محسن باشد خداوند با او می‌‌باشد، برای اینکه خداوند با محسنین است].

و کسانی که در (راه) ما کوشش می‌کنند ما البتّه حتماً آنها را به راه‌های خود هدایت می‌کنیم و همانا خداوند البتّه با نیکوکاران است.

و آنان که در (راه) ما (به جان و مال) جهد و کوشش کردند محققا آنها را به راه‌های (معرفت و لطف) خویش هدایت می‌کنیم، و همیشه خدا یار نکوکاران است.