سورهٔ عنکبوت

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۶۹
نام‌های سوره:
عنکبوت
تفسیر

١١ وَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْمُنَافِقِينَ

و البتّه حتماً خداوند کسانی که ایمان آورده‌‌اند را می‌‌شناسد و البتّه حتماً منافقان را می‌‌شناسد [تا علم خود نسبت به آنان را ظاهر سازد یا تا آنان را تمیّز دهد]

- ترجمه سلطانی

و البتّه حتماً خداوند کسانی که ایمان آورده‌اند را می‌شناسد و البتّه حتماً منافقان را می‌شناسد

- ترجمه راستین

و البته خدا هم به احوال اهل ایمان داناست و هم از درون منافقان آگاه است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٢ وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِيلَنَا وَلْنَحْمِلْ خَطَايَاكُمْ وَمَا هُم بِحَامِلِينَ مِنْ خَطَايَاهُم مِّن شَيْءٍ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ

و کسانی که کفر ورزیده‌‌اند به کسانی که ایمان آورده‌‌اند گفتند: از راه ما پیروی کنید و البتّه [در این صورت] خطاهای شما را باید متحمّل (به دوش کشیدن) شویم و (حال آنکه) آنها چیزی از خطاهای آنان را حامل نیستند همانا آنها البتّه دروغگویند

- ترجمه سلطانی

و کسانی که کفر ورزیده‌اند به کسانی که ایمان آورده‌اند گفتند: از راه ما پیروی کنید و البتّه (در این صورت) خطاهای شما را باید متحمّل (به دوش کشیدن) شویم و (حال آنکه) آنها چیزی از خطاهای آنان را حامل نیستند همانا آنها البتّه دروغگویند

- ترجمه راستین

و کافران به اهل ایمان گفتند: شما طریقه ما را پیروی کنید (اگر به خطا رفتید) بار خطاهای شما را ما به دوش می‌گیریم، در صورتی که هیچ از بار گناهشان را به دوش نگیرند، آنها دروغ می‌گویند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٣ وَلَيَحْمِلُنَّ أَثْقَالَهُمْ وَأَثْقَالًا مَّعَ أَثْقَالِهِمْ وَلَيُسْأَلُنَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَمَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ

و البتّه حتماً بارهای سنگین [یعنی سنگینی گناهان] خود را و [بارهای] سنگین [دیگری] را با [بارهای] سنگین خود حمل می‌‌کنند [بدون آنکه از سنگینی بار افتراء زنندگان چیزی نقص بشود] و البتّه حتماً در روز قیامت از آنچه که افتراء می‌‌بستند [از شرکاء در وجوب یا در عبادت یا در طاعت یا در ولایت یا از اقوال و افعالی که آنها را بر خداوند افتراء می‌‌بستند] سؤال (مؤاخذه) می‌‌شوند

- ترجمه سلطانی

و البتّه حتماً بارهای سنگین (سنگینی گناه) خود را و (بارهای) سنگین (دیگری) را با (بارهای) سنگین خود حمل می‌کنند و البتّه حتماً در روز قیامت از آنچه که افتراء می‌بستند سؤال (مؤاخذه) می‌شوند

- ترجمه راستین

و آنها علاوه بر بار سنگین گناهان خود بار گناهان هر که را گمراه کرده‌اند نیز به دوش می‌گیرند و روز قیامت از آنچه دروغ می‌بستند سخت مؤاخذه می‌شوند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٤ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِـمُونَ

و همانا نوح را نزد قومش فرستادیم پس در میان آنان هزار سال جز (منهای) پنجاه [سال یعنی نهصد و پنجاه سال] درنگ کرد

- ترجمه سلطانی

و همانا نوح را نزد قومش فرستادیم پس در میان آنان هزار سال جز (منهای) پنجاه (سال) (نهصد و پنجاه سال) درنگ کرد

- ترجمه راستین

و همانا نوح را (به رسالت) به سوی قومش فرستادیم و او هزار سال پنجاه سال کم میان قوم درنگ کرد، و چون همه ستمگر و ظالم بودند همه را طوفان هلاک فرا گرفت.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
جزء ۲۰
سوره عنکبوت
حزب ۸۰

١٥ فَأَنجَيْنَاهُ وَأَصْحَابَ السَّفِينَةِ وَجَعَلْنَاهَا آيَةً لِّلْعَالَـمِينَ

پس طوفان آنان را در گرفت و آنان ستمکار بودند، پس او و کشتی نشینان [همان کسانی که با او ایمان آوردند، یا با او در کشتی داخل شدند] را نجات دادیم و آن را [یعنی کشتی را از حیث ساختش بدون دریا و آب و از حیث نجات دادن آن و اهل آن] به عنوان نشانه برای عالمیان قرار دادیم [به حیثی که آثار آن در افواه و اخبار باقی ماند و در عالم منتشر شد]

- ترجمه سلطانی

پس طوفان آنان را در گرفت و آنان ستمکار بودند، پس او و کشتی نشینان را نجات دادیم و آن را به عنوان نشانه برای عالمیان قرار دادیم

- ترجمه راستین

و تنها خود نوح را با اصحاب کشتی او (از غرق) نجات دادیم و آن کشتی را برای خلق عالم آیتی (از قدرت و رحمت خویش) قرار دادیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٦ وَإِبْرَاهِيمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ

و [به یادآور یا به آنها یادآوری کن] ابراهیم را آنوقت که به قومش گفت: خداوند را بندگی کنید و از او پروا کنید که آن برای شما بهتر [از تقلید از پدران و گرفتن دین به رسم و عادت و عبادت اصنام بدون حجّت] است اگر می‌‌دانستید

- ترجمه سلطانی

و (یادآور یا به آنها یادآوری کن) ابراهیم را آنوقت که به قومش گفت: خداوند را بندگی کنید و از او پروا کنید که آن برای شما بهتر است اگر می‌دانستید

- ترجمه راستین

و ابراهیم را (نیز فرستادیم) که به قوم خود گفت: خدا را بپرستید و از او بترسید که پرستش و ترس خدا اگر بدانید (از هر چیز) برای شما بهتر است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٧ إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا وَتَخْلُقُونَ إِفْكًا إِنَّ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَا يَمْلِكُونَ لَكُمْ رِزْقًا فَابْتَغُوا عِندَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَاعْبُدُوهُ وَاشْكُرُوا لَهُ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ

جز این نیست که به جای خداوند بت‌‌هایی را بندگی می‌‌کنید و [از نزد خودتان بدون برهان] با تهمت [دروغین یعنی با دروغ در ادّعای اینکه آنها خداوند یا معبودات یا به عنوان شفیع هستند] خلق می‌‌کنید همانا کسانی را که به جای خداوند عبادت می‌‌کنید رزقی را برای شما مالک نمی‌‌شوند [و وقتی که برای شما مالک رزقى نمی‌‌شوند] پس روزی را نزد خداوند طلب کنید [برای اینکه او همان کسی است که رزق هر مرزوق (روزی داده شده) را مالک می‌‌شود] و او را [برای استحقاق او به مالکیّت رزق] بندگی کنید و از او تشکّر کنید [برای اینکه او مالک همهٔ نعمت‌‌ها و عطاء کنندهٔ آنها است] که به او بر می‌‌گردید

- ترجمه سلطانی

جز این نیست که به جای خداوند بت‌هایی را بندگی می‌کنید و با تهمت (دروغین از نزد خود معبود یا شفیع) خلق می‌کنید همانا کسانی را که به جای خداوند عبادت می‌کنید رزقی را برای شما مالک نمی‌شوند پس روزی را نزد خداوند طلب کنید و او را بندگی کنید و از او تشکّر کنید که به او بر می‌گردید

- ترجمه راستین

و بدانید که شما به جای خدا بتهایی (جماد و بی‌اثر) را می‌پرستید و دروغی می‌سازید (که نام خدا بر آنها می‌نهید، اینک بدانید که) آنچه را جز خدا می‌پرستید قادر بر رزق شما نیستند، پس روزی را از نزد خدا طلبید و او را پرستید و شکر (نعمت) وی به جای آرید (و بدانید که باز) رجوع شما به سوی اوست.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٨ وَإِن تُكَذِّبُوا فَقَدْ كَذَّبَ أُمَمٌ مِّن قَبْلِكُمْ وَمَا عَلَى الرَّسُـولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ

و اگر تکذیب کنید [پس در آن شگفتی نیست زیرا این رسم اسناخ (اصناف، هم‌‌سنخ‌‌ها) شما از قدیم است] که امّت‌‌های قبل از شما هم تکذیب کرده‌‌اند و جز رساندن واضح [رسالت خود] بر [عهدهٔ] رسول نیست [و حفظ شما از تکذیب و سایر معاصی بر عهدهٔ او نیست]

- ترجمه سلطانی

و اگر تکذیب کنید (پس در آن شگفتی نیست زیرا) که امّت‌های قبل از شما هم تکذیب کرده‌اند و جز رساندن واضح (رسالت خود) بر (عهدهٔ) رسول نیست

- ترجمه راستین

و اگر شما (مردم مکه، رسالت این پیامبر را) تکذیب می‌کنید (عجبی نیست زیرا) پیش از شما هم بسیاری از امم (پیمبران خود را) تکذیب کردند، و بر رسول جز آنکه به آشکار تبلیغ رسالت کند تکلیفی نیست.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٩ أَوَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ

آیا ندیده‌‌اند که چگونه خداوند خلق (آفرینش) را [از عناصر یا از عالم ارواح] آغاز می‌‌کند سپس آن را [به عناصر یا به خود] باز می‌‌گرداند همانا این بر خداوند آسان است

- ترجمه سلطانی

آیا ندیده‌اند که چگونه خداوند خلق (آفرینش) را آغاز می‌کند سپس آن را باز می‌گرداند همانا این بر خداوند آسان است

- ترجمه راستین

آیا (مردم بارها به چشم خود) ندیدند که خدا چگونه ابتدا خلق را ایجاد می‌کند و باز به اصل خود برمی‌گرداند؟این کار بر خدا بسیار آسان است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٠ قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ يُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

بگو: در زمین سیر کنید پس نظر کنید که چگونه خلق کردن را آغاز کرد سپس [تا بدانید که] خداوند نشأت (جهان، پدیدهٔ) آخرت را انشاء (ایجاد) می‌‌کند [زیرا شهود ابداء منجر به علم به نشأت آخرت می‌‌شود] {یعنی بر آنان می‌‌سزد که نفوسشان را تکمیل کنند تا اِعادَت (بازگرداندن) خداوند آنان را مشاهده نمایند} همانا خداوند بر هر چیزی بسیار توانا است

- ترجمه سلطانی

بگو: در زمین سیر کنید پس نظر کنید که چگونه خلق کردن را آغاز کرد سپس خداوند نشأت (جهان، پدیده) آخرت را انشاء (ایجاد) می‌کند همانا خداوند بر هر چیزی بسیار توانا است

- ترجمه راستین

بگو که در زمین سیر کنید و ببینید که خدا چگونه خلق را ایجاد کرده (تا از مشاهده اسرار خلقت نخست بر شما به خوبی روشن شود که) سپس خدا نشأه آخرت را ایجاد خواهد کرد، همانا خدا بر هر چیز تواناست.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)