سورهٔ عنکبوت

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۶۹
نام‌های سوره:
عنکبوت
تفسیر

جزء ۲۰
سوره عنکبوت
حزب ۸۰

٣١ وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَى قَالُوا إِنَّا مُهْلِكُو أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَهَا كَانُوا ظَالِـمِينَ

و چون فرستادگان ما به بشارت [به فرزند بعد از یأس او] نزد ابراهیم آمدند [به ابراهیم] گفتند: همانا ما هلاک کنندهٔ اهل این قریه [یعنی قریهٔ لوط] هستیم همانا اهل آن ستمکار می‌‌باشند

- ترجمه سلطانی

و چون فرستادگان ما به بشارت نزد ابراهیم آمدند گفتند: همانا ما هلاک کنندهٔ اهل این قریه هستیم همانا اهل آن ستمکار می‌باشند

- ترجمه راستین

و چون رسولان ما (فرشتگان عالم قدس) به ابراهیم بشارت (فرزند) آوردند گفتند: ما (به امر خدا) اهل این دیار را که قومی سخت ظالم و بدکارند هلاک می‌کنیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٢ قَالَ إِنَّ فِيهَا لُوطًا قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَن فِيهَا لَنُنَجِّيَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ

[ابراهیم بعد از آنکه دربارهٔ عدم اهلاک آنها با آنان مجادله کرد و بعد از آنکه به آنان گفت: اگر واحدی از مؤمنین در آنجا باشد آیا آنها را هلاک می‌‌کنید؟ و به او گفتند: نه] گفت: همانا لوط در آنجا است، گفتند: ما به کسانی که در آنجا هستند داناتریم، البتّه او و خانواده‌‌اش را نجات می‌‌دهیم جز زنش که از واپس ماندگان می‌‌باشد

- ترجمه سلطانی

(ابراهیم) گفت: همانا لوط در آنجا است، گفتند: ما به کسانی که در آنجا هستند داناتریم، البتّه او و خانواده‌اش را نجات می‌دهیم جز زنش که از واپس ماندگان می‌باشد

- ترجمه راستین

ابراهیم به فرشتگان گفت: لوط هم (که بنده صالح موحد پاکی است) در این دیار است!پاسخ دادند که ما به احوال آن که در این دیار است بهتر آگاهیم، ما او را با همه اهل بیتش غیر زن وی که در میان اهل هلاکت باقی ماند البته نجات خواهیم داد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٣ وَلَمَّا أَن جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالُوا لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَأَهْلَكَ إِلَّا امْرَأَتَكَ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ

و چون که رسولان ما نزد لوط آمدند، به خاطر [آمدن] آنها ناراحت شد [برای آنچه که از حال قوم خود و تفضیح (رسوا کردن) آنها نسبت به رهگذران می‌‌دانست] و دربارهٔ آنها درمانده شد (خُلقش تنگ) و [چون ناراحتی او را دیدند] گفتند: نترس و اندوه مدار [از آنچه که می‌‌ترسی و بر آن اندوه می‌‌داری] همانا ما تو و خانواده‌‌ات را [از این قریه یا از عذابی که برای آن آمده‌‌ایم] نجات می‌‌دهیم به جز زنت که از واپس ماندگان می‌‌باشد

- ترجمه سلطانی

و چون که رسولان ما نزد لوط آمدند، به خاطر (آمدن) آنها ناراحت شد و دربارهٔ آنها درمانده (خُلقش تنگ) شد و (چون ناراحتی او را دیدند) گفتند: نترس و اندوه مدار همانا ما تو و خانواده‌ات را نجات می‌دهیم به جز زنت که از واپس ماندگان می‌باشد

- ترجمه راستین

و چون رسولان ما نزد لوط آمدند، لوط از آمدن آنها (که ناشناس و با صورت زیبا بودند) اندوهگین و دلتنگ گردید، و فرشتگان گفتند: هیچ بیمناک و غمگین مباش که ما تو را با همه اهل بیتت غیر آن زن کافرت که در میان اهل هلاک واماند نجات می‌دهیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٤ إِنَّا مُنزِلُونَ عَلَى أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ

همانا ما به (سبب) آنچه که فسق می‌‌کرده‌‌اند عذابی را از آسمان بر اهل این قریه نازل کننده‌‌ایم

- ترجمه سلطانی

همانا ما به (سبب) آنچه که فسق می‌کرده‌اند عذابی را از آسمان بر اهل این قریه نازل کننده‌ایم

- ترجمه راستین

ما بر اهل این دیار که فاسق و بدکارند از آسمان عذابی سخت نازل کنیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٥ وَلَقَد تَّرَكْنَا مِنْهَا آيَةً بَيِّنَةً لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ

و از آنجا برای قومی که تعقّل می‌‌کنند نشانه‌‌ای واضح را ترک کردیم (بر جای گذاشتیم)

- ترجمه سلطانی

و از آنجا برای قومی که تعقّل می‌کنند نشانه‌ای واضح را ترک کردیم (بر جای گذاشتیم)

- ترجمه راستین

و همانا از آن دیار لوط آثار خرابی را وا گذاشتیم تا آیتی روشن برای (عبرت) عاقلان باشد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٦ وَإِلَى مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا فَقَالَ يَاقَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَارْجُوا الْيَوْمَ الْآخِرَ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ

و به مدین برادرشان [در معاشرت و قبیله] شعیب را [فرستادیم]، پس گفت: ای قوم من، خداوند را بندگی کنید و به روز آخِر امید بدارید و مفسدانه در زمین طغیان نکنید

- ترجمه سلطانی

و به مدین برادرشان شعیب را (فرستادیم)، پس گفت: ای قوم من، خداوند را بندگی کنید و به روز آخِر امید بدارید و مفسدانه در زمین طغیان نکنید

- ترجمه راستین

و شعیب را که برادر مهربانی برای قومش بود (به رسالت) به سوی اهل مدین (فرستادیم) ، او با قوم گفت که ای قوم، همیشه خدا را پرستید و به روز قیامت (و سعادت آخرت) امیدوار باشید و هرگز در روی زمین فساد و تبهکاری مکنید (که آسایش دو گیتی در این نصایح است).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٧ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ

پس او را تکذیب کردند، پس زلزله‌‌ای [شدید که در آن صیحه بود] آنان را در گرفت پس صبحگاهان در خانهٔ خود مرده به رو افتاده بودند

- ترجمه سلطانی

پس او را تکذیب کردند، پس زلزله‌ای آنان را در گرفت پس صبحگاهان در خانهٔ خود مرده به رو افتاده بودند

- ترجمه راستین

قوم شعیب او را تکذیب کردند و (به کیفر آن، شبی) زلزله‌ای سخت آنان را در گرفت و صبحگاه همه را در خانه‌هاشان مرگ به زانو در آورد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٨ وَعَادًا وَثَمُودَ وَقَد تَّبَيَّنَ لَكُم مِّن مَّسَاكِنِهِمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَكَانُوا مُسْتَبْصِرِينَ

و عاد و ثمود را [یاد آور یا ذکر کن] و [سرگذشت] خانه‌‌های آنان برای شما آشکار شده [که بر آنان چه کرده‌‌ایم] و شیطان اعمال آنان را برای آنها زینت داد پس آنان را از راه [که شایسته است که انسان آن را سلوک کند و آن سبیل آخرت و سبیل ولایت است] بازداشت و (حال آنکه) آنان مستبصر (دارای بصیرت) بودند

- ترجمه سلطانی

و عاد و ثمود را (ذکر کن) و (سرگذشت) خانه‌های آنان برای شما آشکار شده و شیطان اعمال آنان را برای آنها زینت داد پس آنان را از راه بازداشت و (حال آنکه) آنان مستبصر (دارای بصیرت) بودند

- ترجمه راستین

و قوم عاد و ثمود را که منازل (خراب و ویران) شان را به چشم می‌بینید آنها نیز با آنکه بینا و هوشیار بودند چون شیطان اعمال زشتشان را در نظرشان نیکو جلوه داد و از راه (حق) آنها را باز داشت همه را هلاک و نابود گردانیدیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
جزء ۲۰
سوره عنکبوت
حزب ۸۰

٣٩ وَقَارُونَ وَفِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَلَقَدْ جَاءَهُم مُّوسَى بِالْبَيِّنَاتِ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ وَمَا كَانُوا سَابِقِينَ

و قارون و فرعون و هامان را [یاد آوری کن] و همانا موسی با بیّنه‌‌هایی نزد آنان آمد پس در زمین استکبار کردند و (حال آنکه) سبقت گیرنده [یعنی عاجز کنندهٔ ما] نبودند

- ترجمه سلطانی

و قارون و فرعون و هامان را (یاد آوری کن) و همانا موسی با بیّنه‌هایی نزد آنان آمد پس در زمین استکبار کردند و (حال آنکه) سبقت گیرنده (عاجز کنندهٔ ما) نبودند

- ترجمه راستین

و قارون و فرعون و هامان را هم که موسی (علیه السّلام) با معجزات روشن به هدایت آنها آمد (و به او نگرویدند و) باز در زمین تکبر و ظلم و طغیان کردند (همه را هلاک کردیم) و (بر قهر حق) سبقت نگرفتند (و راه نجاتی نیافتند).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٠ فَكُلًّا أَخَذْنَا بِذَنبِهِ فَمِنْهُم مَّنْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِ حَاصِبًا وَمِنْهُم مَّنْ أَخَذَتْهُ الصَّيْحَةُ وَمِنْهُم مَّنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَمِنْهُم مَّنْ أَغْرَقْنَا وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ

پس هر کدام را به گناهش فرو گرفتیم، و به کسانی از آنها [همان قوم هود] بوران (تندباد) شن [یا قوم لوط انداختن سنگ] بر آنها فرستادیم و از میان آنها کسانی [مانند اهل مدین و قوم صالح] را صیحه (غرّش مهیب) در گرفت و از میان آنها کسی را [مانند قارون] او را به زمین فرو بردیم و از میان آنها کسانی را [مانند قوم نوح و فرعون و قومش] غرق کردیم و خدای را نباشد که به آنان ظلم کند و لکن آنها به خودشان ستم می‌‌کردند

- ترجمه سلطانی

پس هر کدام را به گناهش فرو گرفتیم، و به کسانی از آنها بوران (تندباد) شن بر آنها فرستادیم و از میان آنها کسانی را صیحه (غرّش مهیب) در گرفت و از میان آنها کسی را او را در زمین فرو بردیم و از میان آنها کسانی را غرق کردیم و خدای را نباشد که به آنان ظلم کند و لکن آنها به خودشان ستم می‌کردند

- ترجمه راستین

ما هر طایفه‌ای را به کیفر گناهش مؤاخذه کردیم، بعضی را بر سرشان سنگ بلا فرو باریدیم و برخی را صیحه عذاب آسمانی در گرفت و برخی را به زلزله زمین و گروهی دیگر را به غرق دریا به هلاکت رسانیدیم، و خدا به آنان هیچ ستم نکرد لیکن آنها خود در حق خویش ستم می‌کردند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)