سورهٔ روم آیه ۱۹

زنده را از مرده خارج می‌‌کند و مرده را از زنده خارج می‌‌کند و زمین را بعد از مرگش [با رویانیدن گیاه آن با تهییج عروق (ریشه‌‌ها) مکمونه و حبوب (دانه‌‌ها) مستوره (پوشیده شده) در آن] زنده می‌‌کند و این‌‌چنین [مثل اخراج زنده از مرده و اخراج مرده از زنده و اخراج نبات از زمین با فرستادن باران بر آن] شما خارج می‌‌شوید

زنده را از مرده خارج می‌کند و مرده را از زنده خارج می‌کند و زمین را بعد از مرگش زنده می‌کند و این‌چنین شما خارج می‌شوید

(آن خدایی را تسبیح و ستایش گویید که) زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون آورد (یعنی آدمی را از نطفه و نطفه را از آدمی برانگیزد) و زمین را پس از (فصل خزان و) مرگ (گیاهان باز به نسیم جانبخش بهارش) زنده گرداند، و همین گونه شما را هم (پس از مرگ زنده کنند و از خاک) بیرون آرند.