سورهٔ روم آیه ۲۸

[خداوند] برای شما [یعنی برای انتفاع شما و اتّعاظ (پند گرفتن) شما یا برای احوال شما در اشراک شما ممالیک (مملوک‌‌ها) او را با خداوند] از خودتان [برای حال خود و حال شرکاى او به زعم شما] مَثلی زد [تا متنبّه شوید و بدانید که این اشراک خطای محض است]، آیا آنچه که دستان شما مالک شده در آنچه که روزی شما کرده‌‌ایم شرکائی برای شما هستند؟ [و به آن راضی نمی‌‌شوید پس چگونه به قرار دادن ممالیک حقیقی او که وجودی از خودشان ندارند راضی می‌‌شوید یا خداوند تعالی چگونه راضی شود، پس چه رسد به سایر صفات شرکاء برای او در مملوکات حقیقی او] و [آیا] شما در آن [با آنها] مساوی می‌‌باشید؟ [یعنی شما به مساوات با آنها برای خود راضی نیستید پس چگونه راضی می‌‌شوید یا خداوند راضی شود به مساوات ممالیک خود با خود؟ حال آنکه] از آنها می‌‌ترسید همانطور که شما خودتان از یکدیگر می‌‌ترسید؟ این‌‌چنین [تفصیل و تمثیل برای اشراک آنها] آیات را برای گروهی که تعقّل می‌‌کنند [در علم و ادراک تحقیق می‌‌کنند بعد از آنکه از مقام تقلید خارج شدند، یا برای قومى که با ادراک انسانی ادراک می‌‌کنند نه با ادراک حیوانی] تفصیل می‌‌دهیم

(خداوند) برای شما از خودتان مَثلی زد، آیا آنچه که دستان شما مالک شده در آنچه که روزی شما کرده‌ایم شرکائی برای شما هستند؟ و (آیا) شما در آن (با آنها) مساوی می‌باشید؟ (حال آنکه) از آنها می‌ترسید همانطور که شما خودتان از یکدیگر می‌ترسید؟ این‌چنین آیات را برای گروهی که تعقّل می‌کنند تفصیل می‌دهیم

خدا برای (هدایت) شما هم از عالم خود شما مثالی زد: آیا هیچ یک از غلام و کنیزان ملکی شما در آنچه (از مال و حقوق و مقام) که ما روزی شما گردانیدیم با شما شریک هستند تا شما و آنها در آن چیز بی‌هیچ مزیت مساوی باشید و همانقدر بیمی که شما از یکدیگر دارید هم از آنان دارید؟ (هرگز ندارید و هیچ آنها را شریک و مساوی با خود نمی‌دانید پس چگونه مخلوقات مملوک خدا را شریک خدا گرفته و معبود خود می‌گردانید؟) ما چنین مفصل و روشن آیات خود را برای مردم با عقل و هوش بیان می‌کنیم.