سورهٔ روم

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۶۰
نام‌های سوره:
روم
تفسیر

٤١ ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ

فساد در خشکی و دریا به خاطر آنچه که دستان مردم کسب کرده‌‌اند (مرتکب شده‌‌اند) ظاهر شده تا [خداوند یا فساد] به آنها [کیفر] بعضی از آنچه را که عمل کردند بچشاند تا بلکه [از معاصی] بازگردند

- ترجمه سلطانی

فساد در خشکی و دریا به خاطر آنچه که دستان مردم کسب کرده‌اند (مرتکب شده‌اند) ظاهر شده تا به آنها (کیفر) بعضی از آنچه را که عمل کردند بچشاند تا بلکه بازگردند

- ترجمه راستین

فساد و پریشانی به کرده بد خود مردم در همه برّ و بحر زمین پدید آمد تا خدا هم کیفر بعضی اعمالشان را به آنها بچشاند، باشد که (از گنه پشیمان شده و به درگاه خدا) باز گردند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
جزء ۲۱
سوره روم
حزب ۸۲

٤٢ قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلُ كَانَ أَكْثَرُهُم مُّشْرِكِينَ

[ای محمّد] بگو: در زمین سیر کنید و نظر کنید که عاقبت کسانی که قبل از شما بودند چگونه بوده است [اعمال بد می‌‌کردند پس خداوند جزای بعضی از آنها را به آنها چشاند، تا به آن عبرت بگیرید و یقین کنید به اینکه اعمال نه در دنیا و نه در آخرت بلاجزاء نمی‌‌باشند] بیشتر آنان مشرک بودند [یعنی اینکه شرک آنها، آنها را به سوء عاقبت در دنیا و آخرت مبتلاء کرد، پس از شرک خودداری کنید و از سوء عاقبت (بدی سرانجام) آن حذر کنید]

- ترجمه سلطانی

بگو: در زمین سیر کنید و نظر کنید که عاقبت کسانی که قبل از شما بودند چگونه بوده است بیشتر آنان مشرک بودند

- ترجمه راستین

بگو که در زمین سیر کنید پس بنگرید تا عاقبت طوایف پیش از خود که اکثرشان (کافر و) مشرک بودند چه شد؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٣ فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ الْقَيِّمِ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ يَوْمَئِذٍ يَصَّدَّعُونَ

پس به دین استوار روی بیاور قبل از آنکه از سوی خداوند روزی بیاید که ردّی (بازگشتی) ندارد [یعنی خداوند آن را ردّ (بازگرداندن) نمی‌‌کند یا احدی خداوند را از تصریف (برگرداندن) آن ردّ نمی‌‌کند و او را منع نمی‌‌کند] در آنروز که پراکنده (گروه گروه) می‌‌شوند

- ترجمه سلطانی

پس به دین استوار روی بیاور قبل از آنکه از سوی خداوند روزی بیاید که ردّ (بازگشت)ی ندارد (اجتناب ناپذیر است) در آنروز که پراکنده (گروه گروه) می‌شوند

- ترجمه راستین

پس تو روی به دین استوار (اسلام و خدا پرستی) آور پیش از آنکه روزی بیاید که هیچ کس نتواند از امر خدا آن را برگرداند (و) در آن روز (بزرگ قیامت) خلایق فرقه فرقه شوند (گروهی دوزخی و گروهی بهشتی گردند).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٤ مَن كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ وَمَنْ عَمِلَ صَالِـحًا فَلِأَنفُسِهِمْ يَمْهَدُونَ

هر کسی که کفر بورزد پس کفر او علیه [بر زیان او] است و کسانی که عمل صالح کنند پس برای خودشان آماده می‌‌کنند [یعنی منازلشان را در جنّت درست می‌‌کنند و با اعمالشان آن را برای خودشان اصلاح می‌‌کنند]

- ترجمه سلطانی

هر کسی که کفر بورزد پس کفر او علیه (بر زیان او) است و کسانی که عمل صالح کنند پس برای خودشان (جنّت را) آماده می‌کنند

- ترجمه راستین

هر که به راه کفر (و عصیان) رود زیان کفرش بر خود اوست و هر که صالح و نیکوکار شود چنین کسانی برای شخص خود (در بهشت) آسایشگاهی خوش فراهم می‌سازند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٥ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِن فَضْلِهِ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْكَافِرِينَ

تا از فضل خود به کسانی که ایمان آورده‌‌اند و [به آنچه که در عهد او و بیعت او بر او اخذ شده] اعمال صالح کرده‌‌اند پاداش دهد [یعنی جزاى آنان به سبب عمل آنها نمی‌‌باشد زیرا احدی به عمل خود داخل جنّت نمی‌‌شود بلکه به محض فضل او می‌‌باشد] همانا او کافران را دوست ندارد

- ترجمه سلطانی

تا از فضل خود به کسانی که ایمان آورده‌اند و اعمال صالح کرده‌اند پاداش دهد که او کافران را دوست ندارد

- ترجمه راستین

تا خدا از فضل و کرم به آنان که ایمان آورده و نیکوکار شدند پاداش دهد، که او کافران را دوست ندارد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٦ وَمِنْ آيَاتِهِ أَن يُرْسِلَ الرِّيَاحَ مُبَشِّرَاتٍ وَلِيُذِيقَكُم مِّن رَّحْمَتِهِ وَلِتَجْرِيَ الْفُلْكُ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

و از آیات او این است که بادها را به عنوان بشارت دهنده می‌‌فرستد [یعنی فرستادن باد برای حمل ابر و تحریک (حرکت دادن) آن به امکنه‌‌ای که آن را اراده کند، سپس باراندن باران و توسعهٔ روزی بر شما به سبب آن از جملهٔ آیات او هستند که بر مُبدء علیم حکیم قدیر مرید رئوف رحیمی دلالت کننده‌‌اند] و تا از رحمت خویش به شما بچشاند و تا کشتی‌‌ها به امر او [با بادها] جاری شوند و تا از فضل او [که کشتی‌‌ها در دریا جاری می‌‌شوند] طلب کنید و با ترقّب به اینکه شما [متنبّه شوید به اینکه این نعمت‌‌ها از خداوند است و اینکه احدی به امثال آن قدرت ندارد پس نِعَم او را] شکر کنید

- ترجمه سلطانی

و از آیات او این است که بادها را به عنوان بشارت دهنده می‌فرستد و تا از رحمت خویش به شما بچشاند و تا کشتی‌ها به امر او جاری شوند و تا از فضل او طلب کنید و با ترقّب به اینکه شما شکر کنید

- ترجمه راستین

و از جمله آیات (قدرت) او آن است که بادهای بشارت آور می‌فرستد (تا شما را مژده آرد) و تا شما را به چیزی از رحمت (بی‌انتهای) خود بهره‌مند گرداند و تا کشتی به فرمان او روان گردد و تا از فضل و کرمش (انواع نعمتها) تحصیل کنید، و باشد که شکر (نعمتش) به جای آرید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٧ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ رُسُلًا إِلَى قَوْمِهِمْ فَجَاءُوهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَانتَقَمْنَا مِنَ الَّذِينَ أَجْرَمُوا وَكَانَ حَقًّا عَلَيْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ

و همانا قبل از تو رسولانی را نزد قومشان فرستادیم و بیّناتی [یعنی دلایل روشن و روشنگری] نزد آنها آوردند [همانطور که تو را نزد قومت فرستادیم و برای آنها این بیّنات را آوردی پس آن اقوام رسولان خود را تکذیب کردند، همانطور که قوم تو، تو را تکذیب نمودند] پس از کسانی که جرم کردند [از اقوام رسولان] انتقام گرفتیم [پس قوم تو باید از تکذیب تو و از انتقام ما حذر کنند، و تو و مؤمنین بر آزار آنها صبر کنید، پس همانا ما شما را یاری می‌‌کنیم و از مجرمین انتقام می‌‌گیریم] و یاری کردن مؤمنین به عنوان حقّ (وظیفه) بر (عهدهٔ) ما می‌‌باشد

- ترجمه سلطانی

و همانا قبل از تو رسولانی را نزد قومشان فرستادیم و بیّناتی (دلایل روشن و روشنگری) نزد آنها آوردند پس از کسانی که جرم کردند انتقام گرفتیم و یاری کردن مؤمنین به عنوان حقّ (وظیفه) بر (عهدهٔ) ما می‌باشد

- ترجمه راستین

و ما پیش از تو پیمبرانی به سوی قومشان فرستادیم و آنها معجزات و ادله روشن بر آنان آوردند، پس از کافران بدکار انتقام کشیدیم، و بر ما نصرت و یاری اهل ایمان حتم است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٨ اللَّهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاءِ كَيْفَ يَشَاءُ وَيَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ

خداوند کسی است که بادها را می‌‌فرستد پس ابر را جابجا می‌‌کند سپس آن را در آسمان آنطوری که بخواهد می‌‌گستراند و آنها را به صورت پاره‌‌هایی [متراکم] قرار می‌‌دهد آنگاه بارش [باران] را می‌‌بینی که از خلال آن خارج می‌‌شود پس آنوقت آن را به کسانی از بندگانش که می‌‌خواهد [به بلاد آنها] اصابت می‌‌دهد آنوقت آنها [از آمدن خِصْب (برکت فراوان)] شادمان می‌‌شوند

- ترجمه سلطانی

خداوند کسی است که بادها را می‌فرستد پس ابر را جابجا می‌کند سپس آن را در آسمان آنطوری که بخواهد می‌گستراند و آنها را به صورت پاره‌هایی (متراکم) قرار می‌دهد آنگاه بارش (باران) را می‌بینی که از خلال آن خارج می‌شود پس آنوقت آن را به کسانی از بندگانش که می‌خواهد اصابت می‌دهد آنوقت آنها شادمان می‌شوند

- ترجمه راستین

خدا آن کسی است که بادها را می‌فرستد که ابر را در فضا برانگیزد پس به هر گونه که مشیّتش تعلق گیرد در اطراف آسمان متصل و منبسط کند و باز متفرق گرداند، آن گاه باران را بنگری که قطره قطره از درونش بیرون ریزد، و چون آن را به (کشتزار و صحرای) هر قومی از بندگانش که بخواهد فرو بارد به یک لحظه آن قوم مسرور و شادمان گردند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٩ وَإِن كَانُوا مِن قَبْلِ أَن يُـنَزَّلَ عَلَيْهِم مِّن قَبْلِهِ لَمُبْلِسِينَ

و اگرچه قبل از آنکه [باران] بر آنها فرو ریخته شود قبل از آن البتّه ناامید (مأیوس از باران و خِصْب) بودند

- ترجمه سلطانی

و اگرچه قبل از آنکه (باران) بر آنها فرو ریخته شود قبل از آن البتّه ناامید بودند

- ترجمه راستین

و همانا پیش از آنکه باران (رحمت حق) بر آنان ببارد به حال یأس و نومیدی می‌زیستند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٠ فَانظُرْ إِلَى آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ ذَلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتَى وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

پس نظر کن به آثار رحمت خداوند که چگونه زمین را بعد از مرگ آن احیاء می‌‌کند همانا آن البتّه زنده کنندهٔ مردگان است و او بر هر چیزی بسیار توانا است

- ترجمه سلطانی

پس نظر کن به آثار رحمت خداوند که چگونه زمین را بعد از مرگ آن احیاء می‌کند همانا آن البتّه زنده کنندهٔ مردگان است و او بر هر چیزی بسیار توانا است

- ترجمه راستین

پس (ای بشر دیده باز کن و) آثار رحمت (نامنتهای) الهی را مشاهده کن که چگونه زمین را پس از مرگ (و دستبرد خزان باز به نفس باد بهار) زنده می‌گرداند!محققا همان خداست که مردگان را هم (پس از مرگ) باز زنده می‌کند و او بر همه امور عالم تواناست.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)