سورهٔ سجده آیه ۱۶

پهلوهایشان از بسترها جدا می‌‌شود پروردگارشان را به خوف (بیم) و به طمع (امید) می‌‌خوانند و از آنچه که روزی آنها کرده‌‌ایم انفاق می‌‌کنند

پهلوهایشان از بسترها جدا می‌شود پروردگارشان را به خوف (بیم) و به طمع (امید) می‌خوانند و از آنچه که روزی آنها کرده‌ایم انفاق می‌کنند

(شبها) پهلو از بستر خواب تهی کنند و با بیم و امید (و ناله اشتیاق در نماز شب) خدای خود را بخوانند و آنچه روزی آنها کرده‌ایم (به مسکینان) انفاق کنند.