سورهٔ سجده آیه ۴

تفسیر


جزء ۲۱
سوره سجده
حزب ۸۳

متن عربی آیه

٤ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ

ترجمه‌ها

خداوند کسی است که آسمان‌‌ها و زمین و آنچه که بین آن دو است را در شش روز خلق کرد سپس بر عرش ایستاد غیر از او ولیی و نه شفیعی [به منزلهٔ نصیر] ندارید آیا پس متذکّر نمی‌‌شوید؟ {ایّام (روز‌‌ها) آخرت در عرض ایّام این زمان نیستند، بلکه آنها در طول آن هستند، به معنی اینکه ایّام دنیا قوالبی (قالب‌‌هایی) برای ایّام آخرت هستند و آنها به منزله ارواح ایّام دنیا هستند، و هر مرتبه از مراتب آخرت گستردگی آن و احاطهٔ آن نسبت به مراتب دنیا مضاعف (چند برابر) است، و هر روز از ایّام آخرت نسبت به یک روز از ایّام دنیا گستردگی‌‌اش با ده و صد و هزار و ده هزار تا پنجاه هزار مضاعف است، این نسبت به ایّام دهر است، و امّا ایّام سرمد برای عدم نهایت آنها و تحدّد آنها پس به چیزی محدود نمی‌‌شوند}

خداوند کسی است که آسمان‌ها و زمین و آنچه که بین آن دو است را در شش روز خلق کرد سپس بر عرش ایستاد غیر از او ولیی و نه شفیعی ندارید آیا پس متذکّر نمی‌شوید؟

خدا آن کسی است که آسمانها و زمین و هر چه در بین آنهاست همه را در مقدار شش روز بیافرید، آن گاه بر عرش (فرمانروایی) قرار گرفت، شما را غیر او هیچ (در عالم) یار و یاور و شفیع و مددکاری نیست، آیا تذکر نمی‌یابید؟

لغات

(برای دیدن جزییات هر کلمه روی آن کلیک کنید)

اللَّهُ
خداوند
الَّذِي
کسی که
خَلَقَ
آفرید
السَّمَاوَاتِ
آسمان‌ها
وَالْأَرْضَ
و زمین
وَمَا
و آن چه
بَيْنَهُمَا
میان آن دو
فِي
در
سِتَّةِ
شش
أَيَّامٍ
روزها
ثُمَّ
سپس
اسْتَوَى
استیلا یافت، پرداخت
عَلَى
بر
الْعَرْشِ
عرش
مَا
نیست
لَكُم
برای شما
مِّن
از
دُونِهِ
غیر او
مِن
از
وَلِيٍّ
سرپرست
وَلَا
و نه
شَفِيعٍ
شفیع
أَفَلَا
پس آیا متذکر نمی‌شوید
تَتَذَكَّرُونَ
پس آیا متذکر نمی‌شوید