سورهٔ سجده

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۳۰
نام‌های سوره:
سجده، الم سجده، مضاجع، الم تنزیل، سجده لقمان، جُرُز
صفحه قبلی | نمایش آیات ۲۱ الی ۳۰ (نمایش تمام آیات سوره)
تفسیر

جزء ۲۱
سوره سجده
حزب ۸۳

٢١ وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَى دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ

و البتّه حتماً غیر از عذابی بزرگتر [یعنی عذاب احتضار یا قبر یا قیامت] از عذابی پست‌‌تر [یعنی عذاب دنیا یا قبر یا برزخ] به ایشان بچشانیم راجیاً به اینکه آنها [از غَیّ (گمراهی)شان] بازگردند

- ترجمه سلطانی

و البتّه حتماً غیر از عذابی بزرگتر (عذاب احتضار یا قبر یا قیامت) از عذابی پست‌تر (عذاب دنیا) به ایشان بچشانیم راجیاً به اینکه آنها بازگردند

- ترجمه راستین

و البته ما کافران را عذاب نزدیک‌تر (و کمتر به بلاهای دنیا یا در برزخ) بچشانیم غیر آن عذاب بزرگتر و شدیدتر (قیامت یا قیام حجّت عصر علیه السّلام) تا مگر (متنبّه و پشیمان از کفر و عصیان شوند و به سوی خدا) باز گردند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٢ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنتَقِمُونَ

و کیست ظالم‌‌تر از کسی که آیات پروردگارش را یادآوری می‌‌شود سپس [با وضوح آیات] از آنها اعراض می‌‌کند همانا ما از مجرمین انتقام گیرنده‌‌ایم

- ترجمه سلطانی

و کیست ظالم‌تر از کسی که آیات پروردگارش را یادآوری می‌شود سپس از آنها اعراض می‌کند همانا ما از مجرمین انتقام گیرنده‌ایم

- ترجمه راستین

و کدامین کس در عالم از آن کس که به آیات خدا پند و تذکّرش دادند و باز اعراض کرد ستمکارتر است؟البته ما از بدکاران انتقام خواهیم کشید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٣ وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَلَا تَكُن فِي مِرْيَةٍ مِّن لِّقَائِهِ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ

و همانا [به تو کتاب دادیم و] کتاب را به موسی دادیم پس در شکّ از نزول آن مباش و آن را به عنوان هدایت برای بنی اسرائیل قرار دادیم [همانطور که کتاب تو را به عنوان هدایت برای جهانیان قرار دادیم]

- ترجمه سلطانی

و همانا کتاب را به موسی دادیم پس در شکّ از نزول آن مباش و آن را به عنوان هدایت برای بنی اسرائیل قرار دادیم

- ترجمه راستین

و همانا ما به موسی کتاب (تورات) را عطا کردیم پس تو در ملاقات او (یعنی ملاقات موسی با خدا در قیامت یا شب معراج با تو) هیچ شک مدار، و ما او را سبب هدایت بنی اسرائیل قرار دادیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٤ وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَـمَّا صَبَرُوا وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ

و چون صبر پیشه کردند [پس تو و پسرانت صبر کنید تا از شما امامانی قرار دهیم] و (در حالی که) به آیات ما یقین داشتند [پس تو و فرزندانت شکّ نکنید] از آنان امامانی قرار دادیم که به امر ما هدایت می‌‌کردند [نه به امر خودشان]

- ترجمه سلطانی

و چون صبر پیشه کردند و (در حالی که) به آیات ما یقین داشتند از آنان امامانی قرار دادیم که به امر ما هدایت می‌کردند

- ترجمه راستین

و برخی از آن بنی اسرائیل را امام و پیشوایانی که خلق را به امر ما (نه به امر خلق) هدایت کنند قرار دادیم برای آنکه (در راه حق) صبر کردند و در آیات ما مقام یقین یافتند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٥ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ

همانا پروردگار تو، در روز قیامت دربارهٔ آنچه که [از امر وصایت و وصیّ، یا از احکام شریعت، یا از کتاب و ستر (پوشاندن) بعضی از آن و تبدیل بعضی، یا از تصدیق رسولان (ع) و تکذیب آنان] در آن با یکدیگر اختلاف می‌‌کرده‌‌اند بین آنها (بنی اسرائیل) فصل (داوری) می‌‌کند [همانطور که بین قوم تو فصل می‌‌کند، پس بر اختلاف آنان یا بین خلق اختلاف کننده اندوه مدار، پس بین قوم تو فصل می‌‌کند]

- ترجمه سلطانی

همانا پروردگار تو، در روز قیامت دربارهٔ آنچه که در آن با یکدیگر اختلاف می‌کرده‌اند بین آنها فصل (داوری) می‌کند

- ترجمه راستین

البته خدای تو به روز قیامت در آنچه این مردم (از آیات و احکام الهی) اختلاف کلمه می‌انگیختند حکم خواهد کرد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٦ أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ أَفَلَا يَسْمَعُونَ

آیا به آنها [به قوم تو یا به قوم موسى (ع)] نشان نداد [آیا نیندیشیده‌‌اند] که چه بسیار از پیشینیان قبل از آنها را هلاک کردیم [که اخبار آنان را می‌‌شنوند و اگرچه اهلاک آنها را ندیده‌‌اند لکن آثار آنها را می‌‌بینند برای اینکه آنها اینک] در مساکن آنان راه می‌‌روند همانا در آن البتّه نشانه‌‌هایی هست آیا پس نمی‌‌شنوند

- ترجمه سلطانی

آیا به آنها نشان نداد (آیا نیندیشیده‌اند) که چه بسیار از پیشینیان قبل از آنها را هلاک کردیم (اینک) در مساکن آنان راه می‌روند همانا در آن البتّه نشانه‌هایی هست آیا پس نمی‌شنوند

- ترجمه راستین

آیا آن طوایف و قبایلی را که ما پیش از این مردم کنونی هلاک کردیم و اینان اینک در دیارشان به جای آنها رفت و آمد می‌کنند هلاک آنها موجب هدایت و عبرت اینان نگردید؟البته در این هلاک پیشینیان آیاتی (از پند و عبرت خلق) است، آیا باز هم سخن نمی‌شنوند؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٧ أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنفُسُهُمْ أَفَلَا يُبْصِرُونَ

آیا ندیده‌‌اند که ما آب را به سوی زمین بایر سوق می‌‌دهیم پس با آن زرعی خارج می‌‌کنیم که چهارپایانشان و خودشان از آن می‌‌خورند آیا پس نمی‌‌بینند؟

- ترجمه سلطانی

آیا ندیده‌اند که ما آب را به سوی زمین بایر سوق می‌دهیم پس با آن زرعی خارج می‌کنیم که چهارپایانشان و خودشان از آن می‌خورند آیا پس نمی‌بینند؟

- ترجمه راستین

آیا ندیدند که ما آب باران را به سوی زمین خشک بی‌آب و گیاه می‌بریم آن گاه حاصلی که خود و چهارپایانشان از آن بخورند می‌رویانیم؟آیا باز هم چشم بصیرت نمی‌گشایند (تا لطف رحمت واسع خدا را به خلق بنگرند).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٨ وَيَقُـولُونَ مَتَى هَذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ

و می‌‌گویند اگر [در این خبر دادن] راستگو می‌‌باشید این فتح کِی است {مراد از فتح مسؤل (سؤال شده) یا مستهزء (استهزاء شده) به آن همان ظهور قائم عجّل الله فرجه و استنارت (روشنائی، روشن شدن) زمین به نور پروردگارش و ارتفاع (رفع شدن) اختلاف از اهل آن است، و این در عالم صغیر جز حین موت اختیاری یا اضطراری نیست، زیرا چون رسول خدا (ص) به آنها به ظهور قائم (ع) و ظهور دین و قرار دادن همهٔ ادیان به عنوان دینی واحد خبر داد بر سبیل استفهام یا تَهَکّم (استهزاء، خشم) و استهزاء او سؤال کردند، و آیات (نشانه‌‌ها) این فتح بسیار است، از اهلاک قرون (مردمان) گذشته و احیاء زمین بعد از مرگ آن و در آنها تفکّر نمی‌‌کنند و می‌‌گویند: این فتح کِی است؟!}

- ترجمه سلطانی

و می‌گویند اگر (در این خبر دادن) راستگو می‌باشید این فتح کِی است

- ترجمه راستین

و کافران می‌گویند: این فتح و گشایش (یعنی روز قیامت یا فتح مکه به دست مسلمین که وعد و وعید می‌دهید) کی خواهد بود اگر راست می‌گویید؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٩ قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ

[در جواب آنان] بگو: [که دربارهٔ این فتح عجله نکنید زیرا] کسانی که کفر ورزیده‌‌اند ایمان آوردنشان در روز فتح نفع نمی‌‌دهد [زیرا آن، روز بُروز مکسوبات (کسب شده‌‌ها) است نه روز کسب خیرات]

- ترجمه سلطانی

بگو: کسانی که کفر ورزیده‌اند ایمان آوردنشان در روز فتح نفع نمی‌دهد

- ترجمه راستین

بگو که (امروز باید ایمان آرید که) روز فتح، ایمان آنان که کافر بودند سود نبخشد و آنها را مهلت ندهند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٠ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ

و به آنها نظر (مهلت داده) نمی‌‌شود پس از آنها اعراض کن [یعنی از جواب و سؤال با آنان، یا از دعوت ایشان، یا از خود آنان زیرا آنان به مجاور بودن با تو تأثیر نمی‌‌پذیرند] و [برای روز فتح] منتظر باش همانا آنان [هم برای آن روز] منتظرند.

- ترجمه سلطانی

و به آنها نظر (مهلت داده) نمی‌شود پس از آنها اعراض کن و منتظر باش همانا آنان (هم برای آن روز) منتظرند.

- ترجمه راستین

پس از آن کافران اعراض و دوری کن و منتظر (فتح و فیروزی خدا) باش، که آنها هم منتظر (قوّت خویش و ضعف و شکست تو) هستند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)