سورهٔ سبأ آیه ۳۹

بگو همانا پروردگار من روزی را برای کسی از بندگانش که بخواهد بسط می‌‌دهد و برای او تنگ می‌‌کند و آنچه از هر چیزی که انفاق می‌‌کنید پس او آن را جایگزین می‌‌نماید و او بهترین روزی دهندگان است [از کسی که به او نظر می‌‌کنید از وسائط (واسطه‌‌ها) رزق و از آنچه که آن را وسائط رزق می‌‌شمارید از اسباب آسمانی و زمینی و از قوای عمّاله در ایصال (رسانیدن) رزق حقیقی که همان جوهر متشبّه به جوهر بدن به مرتزق (روزیخور) حقیقی است که همان خلل اعضاء است، این در رزق نباتی است، و همچنین حالتی در رزق حیوانی و انسانی هست، زیرا هر کسی از رازقين (روزی دهندگان) غیر از او، جز آلت ایصال (رسانیدن) رزق نیست، و رازق (روزی دهنده) حقیقی همو خدای تعالی شأنه است که او اسباب ارتزاق و آلات آن را به مرتزق اعطاء کرده است، و به رزق صوری صورت و کیفیّتی به آن اعطاء کرده که مرتزق از آن ارتزاق می‌‌کند، و او کسی است که رزق را بدون عوضی و نه غرضی و نه منّتی عطاء می‌‌کند به خلاف غیر او از وسایط رزق]

بگو همانا پروردگار من روزی را برای کسی از بندگانش که بخواهد بسط می‌دهد و برای او تنگ می‌کند و آنچه از هر چیزی که انفاق می‌کنید پس او آن را جایگزین می‌نماید و او بهترین روزی دهندگان است

بگو: خدای من هر که از بندگان خود را خواهد وسیع روزی یا تنگ روزی می‌گرداند، و شما هر چه (در راه رضای حق) انفاق کنید به شما عوض می‌بخشد و او بهترین روزی دهندگان است.