سورهٔ یس

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۸۳
نام‌های سوره:
یس، قلب قرآن، معمه، دافعه، قاضیه، العظیمة عند الله، حبیب نجار
تفسیر

٢١ اتَّبِعُوا مَن لَّا يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ

از کسانی تبعیّت کنید که از شما درخواست اجر نمی‌‌کنند [فلذلک برای عدم نظر به دنیای شما احقّ به اتّباع می‌‌باشند که همّی جز آخرت شما ندارند] و آنها [برای ظهور اهتداء (هدایت شدن) آنها از اقوالشان و افعالشان] هدایت شده هستند

- ترجمه سلطانی

از کسانی تبعیّت کنید که از شما درخواست اجر نمیکنند و آنها هدایت شده هستند

- ترجمه راستین

از آنان که هیچ اجر و مزد رسالتی از شما نمی‌خواهند و خود (به راه حق) هدایت یافته‌اند پیروی کنید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٢ وَمَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ

و مرا چه شده که کسی که مرا آفریده است را عبادت نکنم؟ [و فاطر به عبادت از هر معبود اَوْلی است] و به او بازگردانده می‌‌شوید [و کسی که آخر الامر رجوع خلق به او می‌‌باشد اَوْلی است به اینکه عبادت شود]

- ترجمه سلطانی

و مرا چه شده که کسی که مرا آفریده است را عبادت نکنم؟ و به او بازگردانده می‌شوید

- ترجمه راستین

و چرا باید من خدای آفریننده خود را نپرستم در صورتی که بازگشت شما (و همه خلایق) به سوی اوست.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٣ أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلَا يُنقِذُونِ

آیا غیر او خدایی بگیرم که اگر رحمان به ضرّی (ضرر رساندنی) اراده کند شفاعت آنها چیزی از من بی‌‌نیاز ننماید و [حال آنکه آنها از آن] نجات نمی‌‌دهند

- ترجمه سلطانی

آیا غیر او خدایی بگیرم که اگر رحمان به ضرّی (ضرر رساندنی) اراده کند شفاعت آنها چیزی از من بی‌نیاز ننماید و (حال آنکه) (آنها از آن) نجات نمی‌دهند

- ترجمه راستین

آیا من به جای آن خدای آفریننده یکتا خدایانی را معبود خود گیرم که اگر آن خدای رحمن بخواهد به من رنج و زیانی رسد هیچ شفاعت آن خدایان از من دفع زیان نکرده و نجاتم نتوانند داد؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٤ إِنِّي إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ

همانا من آنوقت البتّه در گمراهی واضحی (بدیهی) می‌‌باشم

- ترجمه سلطانی

همانا من آنوقت البتّه در گمراهی واضحی (بدیهی) می‌باشم

- ترجمه راستین

در این صورت پیداست که من بسیار زیانکار خواهم بود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٥ إِنِّي آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ

[خطاب بر رسولان (ع) یا بر اهل قریه گفت:] همانا من به پروردگار شما ایمان آوردم پس از من بشنوید

- ترجمه سلطانی

همانا من به پروردگار شما ایمان آوردم پس از من بشنوید

- ترجمه راستین

پس، از من (ای رسولان) بشنوید (و گواه باشید) که به خدای (فرستنده) شما ایمان آوردم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٦ قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ يَالَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ

گفته شد [یعنی ملک یا خداوند بعد از قتل او به جهت بشارت به او قبل از دخول یا از جهت اکرام و از جهت اعزاز گفتند] داخل جنّت شو، گفت: ای کاش قوم من می‌‌دانستند

- ترجمه سلطانی

گفته شد داخل جنّت شو، گفت: ای کاش قوم من می‌دانستند

- ترجمه راستین

(و به این مرد با ایمان پس از کشته شدن، در عالم برزخ) گفته شد: بیان داخل بهشت شو، گفت: ای کاش ملّت من هم (از این نعمت بزرگ) آگاه بودند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٧ بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ

آنچه را که پروردگارم بر من آمرزیده است و مرا از اکرام شدگان قرار داده

- ترجمه سلطانی

آنچه را که پروردگارم بر من آمرزیده است و مرا از اکرام شدگان قرار داده.

- ترجمه راستین

که خدا چگونه در حق من مغفرت و رحمت فرمود و مرا مورد لطف و کرم قرار داد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
جزء ۲۳
سوره یس
حزب ۸۹

٢٨ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَى قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِن جُندٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ

و بعد از آن بر قوم او لشکری از آسمان فرو نفرستادیم [چنانکه در روز بدر و خندق نازل کردیم] و [آنچه از احجار (سنگ‌‌ها) و امطار (باران‌‌ها) و ریاح (بادها) که بر سابقین نازل کردیم] نازل کننده نبودیم

- ترجمه سلطانی

و بعد از آن بر قوم او لشکری از آسمان فرو نفرستادیم و نازل کننده نبودیم

- ترجمه راستین

و ما پس از او (یعنی حبیب) بر قومش هیچ لشکری از آسمان نفرستادیم (تا بر ایمان مجبورشان کنند) و هیچ این کار (با ملتی) نکرده‌ایم (و نخواهیم کرد).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٩ إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ

که [مؤاخذهٔ ما] جز با صیحه‌‌ای واحد نبود پس آنوقت آنها خاموش شدند

- ترجمه سلطانی

که (مؤاخذهٔ ما) جز با صیحه‌ای واحد نبود پس آنوقت آنها خاموش شدند

- ترجمه راستین

نبود عقوبتشان جز یک صیحه عذاب آسمانی که به ناگاه همه هلاک شدند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٠ يَاحَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُـولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ

ای دریغ بر بندگان، رسولی نزد آنان نیامد مگر آنکه او را استهزاء می‌‌کردند

- ترجمه سلطانی

ای دریغ بر بندگان، رسولی نزد آنان نیامد مگر آنکه او را استهزاء می‌کردند

- ترجمه راستین

وای بر حال این بندگان (گمراه لجوج) که هیچ رسولی برای هدایت آنها نیامد جز آنکه او را به تمسخر و استهزا گرفتند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)