سورهٔ صافات

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۱۸۲
نام‌های سوره:
صافات، ذبیح
صفحه قبلی | نمایش آیات ۹۱ الی ۱۰۰ | صفحه بعدی (نمایش تمام آیات سوره)
تفسیر

٩١ فَرَاغَ إِلَى آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ

آنگاه [ابراهیم] به سوی خدایانشان میل کرد (روی آورد) و [با تهکّم به آنها به آنها] گفت آیا [غذایی که نزد شما هست را] نمی‌‌خورید

- ترجمه سلطانی

آنگاه (ابراهیم) به سوی خدایانشان میل کرد (روی آورد) و گفت آیا نمی‌خورید

- ترجمه راستین

ابراهیم (که بتخانه را خلوت یافت) قصد بتهای آنان کرد و گفت: آیا شما غذا نمی‌خورید؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩٢ مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ

شما را چه شده که حرف نمی‌‌زنید [و جواب مرا نمی‌‌دهید]

- ترجمه سلطانی

شما را چه شده که حرف نمی‌زنید

- ترجمه راستین

چرا سخن نمی‌گویید؟ (شما چه خدایان بی‌اثر باطلی هستید!)

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩٣ فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ

پس با ضربه زدنی با قدرت بر آنها رو آورد [و همگی آنها را شکست جز بزرگی را که داشتند]

- ترجمه سلطانی

پس با ضربه زدنی با قدرت بر آنها رو آورد

- ترجمه راستین

و محکم (با تبر) بر بتان زد (و جز بت بزرگ همه را درهم شکست).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩٤ فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ

پس به سوی او (ابراهیم) روی آوردند [در حالی که] می‌‌شتافتند

- ترجمه سلطانی

پس به سوی او (ابراهیم) روی آوردند (در حالی که) می‌شتافتند

- ترجمه راستین

قوم (آگه شدند و) با شتاب (از پی انتقام) به سوی او آمدند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩٥ قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ

[ابراهیم بعد از آنکه به او رسیدند به آنها] گفت: آیا آنچه که [خودتان] می‌‌تراشید را بندگی می‌‌کنید [و الله را که شایسته است که عبادت شود ترک می‌‌کنید]

- ترجمه سلطانی

(ابراهیم) گفت آیا آنچه که (خودتان) می‌تراشید را بندگی می‌کنید

- ترجمه راستین

ابراهیم گفت: آیا رواست که شما چیزی به دست خود بتراشید و آن را پرستش کنید؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩٦ وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ

و (حال آنکه) شما و آنچه [از اصنام و غیر آن] که عمل می‌‌کنید (می‌‌سازید) را خداوند خلق کرده است {زیرا موادّ آنها به خلقت او و صُنع آنها به اقدار (قدرت دادن) او است}

- ترجمه سلطانی

و (حال آنکه) شما و آنچه که عمل می‌کنید (می‌سازید) را خداوند خلق کرده است

- ترجمه راستین

در صورتی که شما و آنچه (از بتان) می‌سازید همه را خدا آفریده.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩٧ قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ

[بعد از آنکه با آنها محاجّه کرد و با او احتجاج نمودند] گفتند: برای او ساختمانی بناء کنید و او را در جحیم (آتش شدید) بیندازید

- ترجمه سلطانی

گفتند برای او ساختمانی بناء کنید و او را در جحیم بیندازید

- ترجمه راستین

(قوم حجت و برهانش نشنیدند و) گفتند: باید بر او آتشخانه‌ای بسازید و او را در آتش افکنید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩٨ فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ

آنگاه حیله‌‌ای [به احراق (سوزاندن) او با آتش] برای او اراده کردند پس [با باطل کردن کید آنها] آنها را پست‌‌ترین‌‌ها قرار دادیم [و او حجّت بر آنها قرار داده شد]

- ترجمه سلطانی

آنگاه حیله‌ای برای او اراده کردند پس آنها را پست‌ترین‌ها قرار دادیم

- ترجمه راستین

نمرودیان قصد مکر و ستمش کردند ما هم آنان را خوار و نابود ساختیم (و آتش را بر او گلستان کردیم).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩٩ وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَى رَبِّي سَيَهْدِينِ

و گفت که من رهسپار به سوی پروردگارم هستم [او] بزودی مرا هدایت خواهد کرد

- ترجمه سلطانی

و گفت که من رهسپار به سوی پروردگارم هستم (او) بزودی مرا هدایت خواهد کرد

- ترجمه راستین

و ابراهیم (پس از نجات از بیداد نمرودیان به قومش) گفت: من (با کمال اخلاص) به سوی خدای خود می‌روم که البته هدایتم خواهد فرمود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٠٠ رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِـحِينَ

پروردگارا [بعضاً] از صالحان [فرزند] به من عطاء کن [که در تنهایی من انیس بر من، و برای عبادتم و دعوتم به عنوان معین (کمک کننده) برای من باشند]

- ترجمه سلطانی

پروردگارا (بعضاً) از صالحان (فرزند) به من عطاء کن

- ترجمه راستین

بار الها، مرا فرزند صالحی که از بندگان شایسته تو باشد عطا فرما.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)