سورهٔ صافات
صافات، ذبیح
١٥١ أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُـولُونَ
آگاه باشید که آنها از تهمتهایشان البتّه [سخنی عظیم] میگویند [که شایسته نیست که گفته شود]
- ترجمه سلطانیآگاه باشید که آنها از تهمتهایشان البتّه (سخنی بزرگ) میگویند
- ترجمه راستینبدان که اینان (از جهل خود) بر خدا دروغی بسته و میگویند.
- ترجمه الهی قمشهای١٥٨ وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
و بین او و جنّ نسبت قرار دادند همانا جنّ دانسته است که آنها البتّه [در حساب یا در آتش] احضار شوندگان هستند
- ترجمه سلطانیو بین او و جنّ نسبت قرار دادند همانا جنّ دانسته است که آنها البتّه (در حساب یا در آتش) احضار شوندگان هستند
- ترجمه راستینو (فاسدتر از این عقیده آنکه) بین خدا و جنّ نسبت و خویشی برقرار کردند در صورتی که جنّیان میدانند که (این عقاید وهم و خرافات است و به محشر برای کیفر) احضار خواهند شد.
- ترجمه الهی قمشهای١٥٩ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ
خداوند منزّه است از آنچه که [در حقّ او از فرزند و نسبت دادن و مصاهرت (دامادی)] توصیف میکنند
- ترجمه سلطانیخداوند از آنچه (از فرزند یا مصاهرت) که (در حقّ او) توصیف میکنند منزّه است
- ترجمه راستینخدا ذات پاکش از این اوصاف که (از جهل) به او نسبت میدهند منزّه است (و همه شما مسئولید).
- ترجمه الهی قمشهای