سورهٔ صافات

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۱۸۲
نام‌های سوره:
صافات، ذبیح
صفحه قبلی | نمایش آیات ۱۶۱ الی ۱۷۰ | صفحه بعدی (نمایش تمام آیات سوره)
تفسیر

١٦١ فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ

پس همانا شما و آنچه [از ملائکه و جنّ و شیاطین و غیر آن از معبودات] که می‌‌پرستید

- ترجمه سلطانی

پس همانا شما و آنچه که میپرستید

- ترجمه راستین

که شما و معبودانتان،

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٦٢ مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ

آنچه که شما بر آن (آنچه که عبادت می‌‌کنید یا بر خداوند یا بر این وصف کردن) هستید فتنه کننده [یعنی فاسد کنندهٔ مردم و گمراه کنندگان آنها] هستید {یعنی وقتی که خداوند از آنچه که بدون تحقیقی با افواه (دهان‌‌ها) خود می‌‌گویید و از مادّه و نقایص آن منزّه می‌‌باشد که برای مادّی تصرّف در او ممکن نمی‌‌شود پس همانا شما و معبودات شما قادر بر افتتان (فتنه کردن) مردم بر خلاف امر تکوینی او نیستید}

- ترجمه سلطانی

آنچه که شما بر آن هستید فتنه کننده‌اید

- ترجمه راستین

نتوانستید آنها را مفتون و گمراه کنید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٦٣ إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ

مگر کسی که او به جحیم رسیده [داخل در آن محرق (سوخته شده) با آن] است

- ترجمه سلطانی

مگر کسی که او به جحیم رسیده است

- ترجمه راستین

جز آن کس را که اهل دوزخ است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٦٤ وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ

و [حال آنکه احدی] از ما نیست مگر [در عبودیّت] مقامی معلوم دارد [که از آن فراتر نمی‌‌رویم]

- ترجمه سلطانی

و (حال آنکه احدی) از ما نیست مگر (در عبودیّت) مقامی معلوم دارد

- ترجمه راستین

(ای رسول ما، مشرکان را بگو که فرشتگان می‌گویند) هیچ کس از ما فرشتگان نیست جز آنکه او را (در بندگی حق) مقامی معین است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٦٥ وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ

و همانا ما البتّه خود [در عبادت و خدمت] صف بسته‌‌ایم

- ترجمه سلطانی

و همانا ما البتّه خود (در عبادت و خدمت) صف بسته‌ایم

- ترجمه راستین

و همه (به فرمان خدا) نیکو صف آراسته‌ایم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٦٦ وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ

و همانا ما البتّه خود [بر خداوند] تسبیح کننده‌‌ایم

- ترجمه سلطانی

و همانا ما البتّه خود (بر خداوند) تسبیح کننده‌ایم

- ترجمه راستین

و دایم به تسبیح و ستایش او مشغولیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٦٧ وَإِن كَانُوا لَيَقُـولُونَ

و اگرچه [مشرکین] می‌‌گفتند

- ترجمه سلطانی

و اگرچه (مشرکین) می‌گفتند

- ترجمه راستین

و همانا کافران می‌گفتند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٦٨ لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْأَوَّلِينَ

اگر ذکری [یعنی کتابی از کتب آنها، یا شریعتی از شرایع آنان، یا پیامبری از پیامبران آنان (ع)] از پیشینیان نزد ما می‌‌بود

- ترجمه سلطانی

اگر ذکری از پیشینیان نزد ما می‌بود

- ترجمه راستین

که اگر نزد ما کتابی از رسولان پیشین بود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٦٩ لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ

البتّه ما هم بندگان مخلَص خداوند می‌‌شدیم

- ترجمه سلطانی

البتّه ما هم بندگان مخلَص خداوند می‌شدیم

- ترجمه راستین

ما هم البته از بندگان برگزیده خدا می‌بودیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٧٠ فَكَفَرُوا بِهِ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ

سپس به او [یعنی به ذکر که همان محمّد (ص) است یا قرآن یا شریعت محمّد (ص) یا ولایت علی (ع)] کفر ورزیدند پس خواهند دانست

- ترجمه سلطانی

سپس به او کفر ورزیدند پس خواهند دانست

- ترجمه راستین

و (دروغ می‌گفتند، زیرا آن قرآن بزرگ خدا آمد و) به آن کافر شدند و به زودی (کیفر خود را) خواهند دانست.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)