سورهٔ صافات

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۱۸۲
نام‌های سوره:
صافات، ذبیح
تفسیر

٥١ قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ

گوینده‌‌ای از آنها می‌‌گوید همانا من همنشینی داشتم

- ترجمه سلطانی

گوینده‌ای از آنها می‌گوید همانا من همنشینی داشتم

- ترجمه راستین

یکی از آنها گوید: (ای رفیقان بهشتی) مرا (در دنیا) همنشینی (کافر) بود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
جزء ۲۳
سوره صافات
حزب ۹۰

٥٢ يَقُـولُ أَإِنَّكَ لَـمِنَ الْمُصَدِّقِينَ

می‌‌گفت آیا تو به راستی از تصدیق کنندگانی

- ترجمه سلطانی

می‌گفت آیا تو به راستی از تصدیق کنندگانی

- ترجمه راستین

که با من می‌گفت: آیا تو (وعده‌های بهشت و قیامت را) باور می‌کنی؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٣ أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ

آیا وقتی که مرده‌‌ایم و خاک و استخوان می‌‌باشیم آیا ما قطعاً جزاء داده می‌‌شویم؟

- ترجمه سلطانی

آیا وقتی که مرده‌ایم و خاک و استخوان می‌باشیم آیا ما قطعاً جزاء داده می‌شویم؟

- ترجمه راستین

آیا چون مردیم و استخوان ما خاک راه شد باز (زنده شویم و) پاداش و کیفری یابیم؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٤ قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

[گوینده به همنشین خود] گفت: آیا شما [از حال او] مطّلع هستید

- ترجمه سلطانی

(گوینده به همنشین خود) گفت: آیا شما (از حال او) مطّلع هستید

- ترجمه راستین

باز (این گوینده بهشتی به رفیقان) گوید: آیا می‌خواهید نظر کنید (و آن رفیق کافر را اینک در دوزخ بنگرید).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٥ فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ

آنگاه [گوینده] مطلّع می‌‌شود و او را در میان (وسط) جحیم می‌‌بیند

- ترجمه سلطانی

آنگاه (گوینده) مطلّع می‌شود و او را در میان جحیم می‌بیند

- ترجمه راستین

آن گاه خود بنگرد و او را در میان دوزخ (معذّب) بیند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٦ قَالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ

گفت به خداوند سوگند که نزدیک بود که [او] مرا گمراه نماید

- ترجمه سلطانی

گفت به خداوند سوگند که نزدیک بود که (او) مرا گمراه نماید

- ترجمه راستین

به او گوید: قسم به خدا که نزدیک بود مرا (همچون خود) هلاک گردانی.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٧ وَلَـوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ

و اگر نعمت پروردگارم [یعنی ولایت ولیّ امر من زیرا آن نعمت حقیقی است یا انعام پروردگار من به ولایت] نبود البتّه [آنگاه] از حاضر شدگان [در عذاب] می‌‌بودم

- ترجمه سلطانی

و اگر نعمت (ولایت) پروردگارم نبود البتّه (آنگاه) از حاضر شدگان (در عذاب) می‌بودم

- ترجمه راستین

و اگر نعمت و لطف خدای من (نگهدار) نبود من هم به دوزخ (نزد تو) از حاضر شدگان بودم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٨ أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ

آیا پس ما مرده نیستیم [قرین (همنشین) را با ردّ قول او بر او و انکار آنچه که او در زندگانی دنیا می‌‌گفت استهزاء می‌‌کند]

- ترجمه سلطانی

آیا پس ما مرده نیستیم

- ترجمه راستین

(و از خوشحالی گوید) آیا دیگر ما را مرگی نخواهد بود؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٩ إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ

جز مرگ اوّل ما [از زندگانی دنیا] و ما معذّب شده نیستیم

- ترجمه سلطانی

جز مرگ اوّل ما (از زندگانی دنیا) و ما معذّب شده نیستیم

- ترجمه راستین

جز همان مرگ اول (که در دنیا مردیم) و دیگر هیچ رنج و عذابی بر ما نخواهد بود؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦٠ إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ

همانا این [مقام که برای مؤمن گوینده است] البتّه همان پیروزی بزرگ است

- ترجمه سلطانی

همانا این البتّه همان پیروزی بزرگ است

- ترجمه راستین

این است همان سعادت و رستگاری بزرگ.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)