سورهٔ ص

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۸۸
نام‌های سوره:
ص، داود
تفسیر

٤١ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ

و یادآور بندهٔ ما ایّوب را آنوقت که به پروردگارش نداء داد که شیطان به من رنج و عذاب رسانید

- ترجمه سلطانی

و یادآور بندهٔ ما ایّوب را آنوقت که به پروردگارش نداء داد که شیطان به من رنج و عذاب رسانید

- ترجمه راستین

و یاد کن از بنده ما ایّوب هنگامی که به درگاه خدای خود عرض کرد: (پروردگارا) شیطان مرا سخت رنج و عذاب رسانیده (تو از کرم نجاتم بخش).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٢ ارْكُضْ بِرِجْلِكَ هَذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ

[او را اجابت کردیم و گفتیم:] با پایت [به زمین] بکوب [پس با پایش به زمین زد و چشمه‌‌ای جوشید، آنگاه به او گفتیم:] این آبی است که با آن شستشو کنند سرد و نوشیدنی است [پس شستشو کرد و نوشید و بهبود یافت مانند بهترین آنچه که می‌‌شد]

- ترجمه سلطانی

با پایت (به زمین) بکوب (آنگاه چشمه‌ای جوشید)، این آبی است که با آن شستشو کنند سرد و نوشیدنی است

- ترجمه راستین

(خطاب کردیم که) پای به زمین زن (زد و چشمه آبی پدید آمد، گفتیم) این آبی است سرد برای شستشو و نوشیدن (در آن شستشو کن و از آن بیاشام تا از هر درد و الم بیاسایی).

- ترجمه الهی قمشه‌ای
جزء ۲۳
سوره ص
حزب ۹۱

٤٣ وَوَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنَّا وَذِكْرَى لِأُولِي الْأَلْبَابِ

و اهل او [که در ابتدای ابتلای او هلاک شدند] را و مثل آنها [یعنی کسانی که قبل از ابتلای او هلاک شدند] را با آنها به عنوان رحمت از خود [بدون استحقاقی از او] به او بخشیدیم و [از جهت تذکیر] یادآوری برای خردمندان است [تا بر یأس از ما نباشند و حین سلب نعمت از آنها امیدوار رحمت ما باشند]

- ترجمه سلطانی

و اهل او را و مثل آنها را با آنها به عنوان رحمت از خود به او بخشیدیم و یادآوری برای خردمندان است

- ترجمه راستین

و ما اهل و فرزندانی که از او مردند و به قدر آنها هم علاوه به او عطا کردیم تا در حق او لطف و رحمتی کنیم و تا صاحبان عقل (نتیجه صبر در بلا را) متذکر شوند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٤ وَخُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِب بِّهِ وَلَا تَحْنَثْ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا نِّعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ

و گیاه‌‌های پیچیده به هم (دسته‌‌ای چوب) را به دستت بگیر و با آن [زوجه‌‌ات را] بزن و سوگندت را نشکن همانا ما او را شکیبا یافتیم [ایّوب] چه خوب بنده‌‌ای! همانا او اوّاب [یعنی بسیار بازگردنده کثیر الرجوع به خداوند] بود

- ترجمه سلطانی

و گیاه‌های پیچیده به هم (دسته‌ای چوب) را به دستت بگیر و با آن بزن و سوگندت را نشکن همانا ما او را شکیبا یافتیم چه خوب بنده‌ای! همانا او اوّاب (بسیار بازگردنده) بود

- ترجمه راستین

و (ایوب را گفتیم) دسته‌ای از چوبهای باریک (خرما) به دست گیر و (بر تن زن خود که بر زدنش قسم یاد کردی) بزن و عهد و قسمت را نشکن (و زن را هم بی گناه نیازار) ما ایوب را بنده صابری یافتیم، نیکو بنده‌ای بود که دایم رجوع و توجهش به درگاه ما بود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٥ وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ أُولِي الْأَيْدِي وَالْـأَبْصَارِ

و بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب دولتمند و بینا را به یاد آور [یا یادآوری کن یعنی که آن دو در دنیا دو صاحب نعمت و در امر آخرت دو صاحب بصیرت بودند، تا آنکه تو و نه امّت تو حین نعمت امر آخرت را فراموش نکنید و دنیایتان را مقدّمه برای آخرت خود قرار دهید همانطور که اینان انجام دادند]

- ترجمه سلطانی

و بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب دولتمند و بینا را به یاد آور (یادآوری کن)

- ترجمه راستین

و باز یاد کن از بندگان خاص ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب که همه (در انجام رسالت) صاحب اقتدار و بصیرت بودند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٦ إِنَّا أَخْلَصْنَاهُم بِخَالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ

همانا ما آنها را [به سبب نعمت دادن] با [عبادت کردن] خالص [یعنی تذکر دائمی آنها برای دار آخرت بر خود] خالص کردیم برای یادآوری سرای [آخرت]

- ترجمه سلطانی

همانا ما آنها را با (عبادت) خالص کردن (بر خود) خالص کردیم برای یادآوری سرای (آخرت)

- ترجمه راستین

ما آنان را خالص و پاکدل برای تذکر سرای آخرت گردانیدیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٧ وَإِنَّهُمْ عِندَنَا لَـمِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيَارِ

و همانا آنها نزد ما البتّه از برگزیدگان نیکان هستند

- ترجمه سلطانی

و همانا آنها نزد ما البتّه از برگزیدگان نیکان هستند

- ترجمه راستین

و آنها نزد ما از برگزیدگان و خوبان عالم بودند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٨ وَاذْكُرْ إِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَذَا الْكِفْلِ وَكُلٌّ مِّنَ الْأَخْيَارِ

و یاد کن اسماعیل [بن ابراهیم] و یسع و ذو‌‌الکفل را و همه از نیکان را

- ترجمه سلطانی

و یاد کن اسماعیل (بن ابراهیم) و یسع و ذو‌الکفل را و همه از نیکان را

- ترجمه راستین

و باز یاد کن از اسماعیل و یسع و ذو الکفل که همه از نیکوان جهان بودند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٩ هَذَا ذِكْرٌ وَإِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآبٍ

این [مذکور از انبیاء و احوال آنان] به عنوان ذکر [یادآوری و عبرت است برای کسی که آخرت را خواسته] است و همانا البتّه حُسن عاقبت برای پرهیزگاران است [چه نبیّ باشند یا نباشد]

- ترجمه سلطانی

این به عنوان ذکر (یادآوری) است و همانا البتّه حُسن عاقبت برای پرهیزگاران است

- ترجمه راستین

این آیات پند و یاد آوری (نیکان) است، و البته در جهان جاودانی برای اهل تقوا بسیار نیکو منزلگاهی است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٠ جَنَّاتِ عَدْنٍ مُّفَتَّحَةً لَّهُمُ الْأَبْوَابُ

جنّت‌‌های عدن [در حالی که] درب‌‌ها بر آنها گشوده شده

- ترجمه سلطانی

جنّت‌های عدن (در حالی که) درب‌ها بر آنها گشوده شده

- ترجمه راستین

باغهای بهشت ابد که درهایش به روی آنان باز است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)