سورهٔ نساء آیه ۱۱۲

و کسی که خطاء یا گناهی را کسب کند {خطیئه مانند لمه (لغزش، خلاف غیر عمد) آنچه است که از شخص با انزجار نفس صادر می‌‌شود مانند اینکه آن را قصد نکرده، و اثم آنچه است که بدون انزجار می‌‌باشد} سپس بی‌‌گناهی را به آن متّهم کند پس [به سبب نسبت دادن بدی به کسی که او برئ (بی‌‌گناه، بیزار، دوری گزیننده) از آن است] بهتانی و گناهی آشکار [زائد بر اثم اوّل خود به سبب تنزیه نفس خطاءکار یا گناهکار از آن و متهم کردن بی‌‌گناهی به آن] را حمل کرده

و کسی که خطاء یا گناهی را کسب کند سپس بی‌گناهی را به آن متّهم کند پس بهتانی و گناهی آشکار را حمل کرده

و هر کس خطا یا گناهی از او سر زند و تهمت به بی‌گناهی بندد مرتکب بهتان و گناه بزرگ و آشکاری شده است.