سورهٔ نساء آیه ۱۳۰

و اگر [بعد از عدم رضایت به صلح و عدم احسان ازواج] آن دو جدا شوند خداوند هر کدام از آن دو را از سعهٔ خود [با ازواج برای مردان و ازواج برای زنان، یا با صفات ملائکه و خصال آنان] غنی می‌‌کند [و هر کدام از زوج‌‌ها که به انساء (فراموش کردن، ترک کردن) طبیعی از مضاجعت و تقلیل شهوت نکاح یا به اموال دنیوی سُلُو (فراموش کردن، زایل شدن غم) می‌‌کند پس به هر دو آنچه که از آن بی‌‌نیاز کند را می‌‌دهد] و خداوند دارای وسعت و حکیم می‌‌باشد [یعنی قدرت دارد بر توسعه دربارهٔ ازواج یا در خصال یا در اموال بر فرض تفرّق (جدا شدن) برای اینکه او بحسب هر چیزی واسع (دارای وسعت، سخاوتمند، سخی) است و به شما امر به احسان و اغضاء (چشم پوشی کردن) می‌‌کند برای اینکه او حکیم است و در آنچه که به آن امر می‌‌کند صلاح شما هست]

و اگر آن دو جدا شوند خداوند هر کدام از آن دو را از سعهٔ خود غنی می‌کند و خداوند دارای وسعت و حکیم می‌باشد

و اگر از یکدیگر جدا شوند، باز خدا هر یک را از دیگری به رحمت واسع خود بی‌نیاز خواهد کرد، و خدا را رحمت بی‌منتهاست و (به حقیقت هر چیز) داناست.